محوریت باطل در عالم 35
ا🍁

حضرت آیت الله روح الله قرهی(دامت برکاته) :

🍁 مختار حبّ عجیبی به اهل بیت داشت، حبّ عجیبی به وجود مقدس امیرالمومنین، امام حسن مجتبی و ابی عبدالله (علیهم صلوات المصلّین) داشت، امّا خود را صاحب نظر می دانست و مشمول «فَمَنْ تَبِعَ هُدایَ» نشد !

🍁 این که به جز محبّان و مطیعان واقعی، سایرین خوف و حزن دارند؛ یعنی وقتی در تصمیم گیری می مانند به حقیقت نمی دانند امّا نفس می گوید این کار را بکن و آنها انجام می دهند و گاهی هم درون خودشان یک خلجانات روحی دارند که آیا اشتباه کردم یا خیر، چرا این کار را کردم و ... .
حزنش هم این است که بعد پشیمان می شود.

🍁 امّا مؤمن که خود را به هادی سپرد و تسلیم امر هادی کرد، همه گونه راحت است، «فَمَنْ تَبِعَ هُدایَ فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ». حرف «هَمَجٌ رَعاعٌ» این نیست که به فضل الهی در یک زمان دیگری بحثی راجع به این عرض می کنم که منظور از «هَمَجٌ رَعاعٌ» چیست و این که آقایان عرض می کنند، اشتباه است.
 پس مختار خود را صاحب نظر دید و تبعیّت نکرد !