گزیده‌ای از سخنان آیت‌الله قرهی(مدّ ظلّه العالی)

شرح خطبه شعبانیه

هشتم رمضان المبارک 1434                         جلسه: ششم                            26/04/92

«یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ»

این قدر ماه مبارک رمضان، برکت دارد که حتّی صرف بودن در آن، برای انسان برکات بسیاری می‌آورد.

اگر پدر و مادرتان در قید حیات هستند که خوشا به سعادتتان، خدمتشان را کنید، ولی اگر پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ‌تان مرحوم شده­اند و در نزدیکی شما مدفون هستند، اگر فقط یک پنج‌شنبه و جمعه ماه مبارک رمضان بر سر قبرشان بروید، حداقل به اندازه ده سال که هر روز سر قبرشان بروید، برای شما می­نویسند. لذا اگر زرنگ باشید، هر روز ماه مبارک بر سر قبرشان می­روید. با این رفتن شما بر سر قبرشان، این‌قدر به پدر و مادرتان می­دهند که آن­ها هم از شما راضی می­شوند.

کسانی هم که قبر پدر و مادرشان، نزدیک نیست و در شهر دیگری است؛ طوری که روزه‌شان خراب نشود، یک بعدازظهری بروند و قبل از اذان ظهر روز بعد برگردند. حتّی شده بلیط هواپیما بگیرند و بروند. لذا حتماً قبل از شب قدر سر قبرشان بروید. در مقابل آن­ها هم برای ما دعا می­کنند و این دعای آن­ها، به اندازه ده سال دعا برای ما می‌ارزد.

لذا اگر کسی «جیفة باللّیل و بطّال بالنّهار» هم باشد، باز هم همین که در این ماه رمضان آمده، عالی است.

از دیگر برکات این ماه، این است که یک صلوات در ماه مبارک، حداقل به اندازه ده سال که روزی صد صلوات بفرستید، برای شما می­نویسند.

«لیله القدر خیر من الف شهر» شب قدر ماه مبارک هم که بهتر از هزار ماه است و منظور از ماه هم در اینجا یعنی ماه عبادت، یعنی برتر است از هزار ماه عبادت کردن!

وقتی یاد درگذشتگان می­افتیم، یک دفعه می­بینیم، همه همین‌طور پشت سر هم هجمه می­آورند که ما را هم یاد کنید. حتّی آن­هایی که هیچگاه یادشان نبودیم. البته این روح آن­هاست که به اذن باری‌تعالی به سمت ما می­آید و التماس دعا دارد، ولی ما چون روح را درک نمی­کنیم، فکر می­کنیم اسمشان یادمان می­آید.

در مسائل مادی مثلاً اگر هزار تومان را بین چند نفر تقسیم ­کنی، بعد تمام می­شود؛ ولی در مسائل معنوی، وقتی آن مورد را برای عدّه­ای نیّت کردی، به همه آن­ها به همان اندازه می­دهند، علاوه بر این که به خودت هم به همان اندازه می­دهند؛ یعنی برای خودت چیزی از آن موردی که برای همه نیّت کردی، کم نمی­شود.

همین نشستن در این مجلس‌ها چقدر ثواب دارد، آیت­الله دزفولی(اعلی الله مقامه الشّریف) ظهرهای ماه مبارک صحبت می­کردند، بعد که صحبت تمام می­شد، همین‌طور در مجلس می­نشستند و به مزاح می­فرمودند: آن­ها که کار دارند بروند و بیکارها مثل من بمانند. بعد همچنان می­نشستند و گهگاه جمله­ای می­فرمودند.

برکت عمر من و تو این است که خدمت به مردم کنیم، بعد از عبادات، هیچ چیزی مثل خدمت به خلق نیست.

اذیّت کردن دیگران از عوامل برکت‌زا است که باید توبه کنیم.

میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(اعلی الله مقامه الشّریف) می­فرمودند: مردم آزار، اگر صد سال هم عمر کند، عمرش بی­برکت است، ولی خادم مردم، اگر ده سال هم عمر کند، عمرش با­برکت است.

امام صادق(صلوات الله و سلامه علیه) فرمودند: کسی که نماز را سبک بشمارد، از شفاعت ما محروم است. اولیاء می­گفتند: سبک شمردن نماز؛ یعنی بی دلیل، نماز را اوّل وقت نخواند.