«یوم تبیضّ وجوهٌ و تسودّ وجوهٌ فامّا الّذین اسودّت وجوههم اکفرتم بعد ایمانکم فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون» ^{(آل عمران 106)}   منظور از «بعد ایمانکم» ، ایمان ظاهری است و ایمان حقیقی نیست؛ یعنی بعضی­ها ادّعای ایمان می­کنند، خودشان را به عنوان مؤمنین معرّفی می­کنند و بعد خراب می­کنند. این که عرض کردیم پروردگار عالم به شدّت منافق را می­کوبدو بعد هم در اسفل قرار می­دهد، دلیلش این است که با ادّعای ایمان امکان دارد یک عدّه را فریب بدهد. اگر کسی تأمّل کند، می­فهمد دلیلش این است که بدون ولایت هر کسی جلو برود، می­بازد. همان «اللّه ولی الذین آمنوا» که عرضش کردم. لذا خود همان عامل   برای کفر می­شود. لذا اگر بیان شد کسی بعد ازایمان کفر ­آورد؛ یعنی ایمان او، ایمان ظاهری بوده است.