مهم این است که انسان از فسق و فجور بیرون بیاید و قدرت داشته باشد که آن تقوایی را که پروردگار عالم در وجودش قرار داده غالب کند. چطور؟ با دادن دستش به دست یک هادی بیرونی (پیامبران، امامان، اولیای خدا و آنان که متخلّق به اخلاق الهی هستند) البته دقّت کنید، این را بارها بیان کردم که هیچ موقع نفس دون و هوی و هوس معدوم نمی­شودو از بین نمی­رود، بلکه فقط مغلوب می­شود و این یکی از آن کدهای اساسی است که هرروز باید مرور کنیم. همان‌طور که امیرالمؤمنین (علیه الصّلوة و السّلام) در دعای صباح سر به سجده می­گذاشتندو عرضه می‌داشتند: «الهی نفسی معیوب و هوایی غالب و عقلی مغلوب» هوی غالب شده و عقل که بنا بود غالب شود، مغلوب شده است.

لذایکبار این مغلوب می­شود و یکبار آن. اولیاء الهی که سال‌های سال کار کرده بودند که بعضی‌هایشان تالی‌تلو معصوم شده بودند، باز وحشت داشتند که بعد از این که یک عمرتلاش کردند که هوی را مغلوب و عقل الهی و تقوا را غالب کنند، حالا یک لحظه غفلت کنند و باز او غالب ­شود. پس بدانید هوی و هوس و نفس هیچگاه معدوم نمی­شود و فقط هنر بشر این است که بتواند این تقوا را غالب کند.

تقواکه درون همه هست، چگونه می‌توان آن را غالب کرد؟ با دادن دستش به دست اولیاء الهی و هادیان بیرونی، این هادی درونی را رشد و نمو بدهند و او رااز این ظواهر دنیا بیرون آورد تا مع­ا لأسف ظواهر دنیا انسان را کور نکند . امّااگر دستش در دست ولی خدا بود، او همیشه به انسان تذکار می­دهد و گوشزد می­کند که مراقب نفس خود باشد.

لذاهمان‌طور که در درس اخلاق بیان کردم، ما باید با شلاق تأدیب به جان نفسمان بیفتیم.اولیاء الهی هم این شلاق تأدیب را برمی­دارند و ما را ادب می­کنند که ما فریب نخوریم.