پروردگار عالم  به ملائکه فرمود: «إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون» ؛ یعنی نفرمود: شما اصلاً علم ندارید، بلکه فرمود: «إِنِّی أَعْلَمُ » ، من آگاه­تر از آن چیزی هستم که شما دارید.

یعنی شما از باب آن که درطهارت مطلق هستید، از باب علم، فهمیدید که در انسان‌ها، فجور است و آن‌ها خونریزهستند و فساد می­کنند. امّا فقط این نیست که شما دیدید؛ چون شما یک چیز ظاهری را دیدیدو من آگاه‌تر از شما هستم، «إِنِّی أَعْلَمُ ما لاتَعْلَمُون» .

لذا پروردگار عالم نمی­خواهدبگوید: شما اشتباه می­کنید، کما این که اشتباه هم نشده است. در این لباس انسانیّت،چقدر خونریزان، هیتلرها، صدام­ها، بوش­ها و اوباماهایی، بودند و هستند که حتّی الآن هم دستور می­دهند و خون می­ریزند. خودتان می‌بینید که الآن چگونه در سوریه عزیز،در افغانستان، در عراق و ...، خونریزی می­شود و یا این‌که آب را به روی مردم می‌بندندو یا آن را سمی می‌کنند و ... . .

پس می­بینید که ملائکه دروغ نگفتند؛ چون فجور را دیده بودند و این حال انسان را فهمیده بودند، لذاپروردگار عالم هم نخواست بگوید که شما اشتباه می­کنید. برای همین عنوان «إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون» ، از طرفی تصدیق کلام خود ملائکه هم هست، امّا بالاتر از تصدیق، آن است که می‌فرماید: علم من نسبت به آنچه که شما نمی­دانید، بیشتر است. یعنی تصدیقی توأم با بیان این  که شما، آنچه را که من می­دانم، نمی­دانید.

پس این‌ها علم پیدا کردند،نه این که حدس زدند. منتها چرا این علم را دارند؟ چون طهارت مطلق، علم می‌‌آورد.

لذا پروردگار عالم وقتی می‌‌فرماید: «إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون» ، این، یکنوع تأیید است که شما علم دارید و آگاهی پیدا کردید. چون پروردگار عالم نفرمود:شما بیخود می‌‌کنید، شما کجا علم دارید و چرا می‌‌گویید: ما علم داریم؟!

امّا خود ملائکه هم در آنجایی که پروردگار عالم فرمود: «وَ عَلَّمَ آدَمَالْأَسْماءَ کُلَّها ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِکَةِ فَقالَ أَنْبِئُونی‏بِأَسْماءِ هؤُلاءِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقین‏» گفتند: « سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلاَّ ما عَلَّمْتَنا » ما که علمی نداریم، مگر آن علمی که تو به ما تعلیم دادی، «إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلیمُ الْحَکیم» .

پس این‌جا هم به صراحت تبیین می‌‌کنند که ما علم داریم و این علم، در طهارت معلوم و موجود است؛ چون ملائکه الهی، طهارت مطلق هستند.