فرمودند: وقتی ملائکه به صورت استفهامیّه سؤال کردند، به آن‌ها نشان دادند و آن‌ها اعتراف کردند، «حسب ما نفهمه من الآیات القرآنیة فی سورة البقرة بأن الملائکة - بعد عرض آدم علیه السلام للأسماء - اعترفوابأحقیته للخلافة علی الأرض» . حالا آن‌ها به چه چیزی اعتراف کردند.

حضرت می‌فرمایند: ملائکه به حقیقت خلافت ما در زمین اعتراف کردند و گفتند: «خلق اکرم منّا   و لا اعلم» . لذا آنچه به آن‌ها نشان داده شد، مامعصومین بودیم که کرامت ما را کسی نمی­فهمد. لذا به آن‌ها گفت: این‌ها که هستند؟ گفتند:ما نمی‌دانیم.

لذا از آن‌جایی که یک مقداری از آن اسماء - چون قرآن که نمی­فرماید: علم آن را فهمیدند، بلکه می­فرماید: «یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِم» ؛ یعنی یک تنبّهی برایشان بود و فقط یک مقدار از آن را متوجّه شدند - برای آن‌ها معلوم شد،وقتی پروردگار عالم فرمود: «وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِاسْجُدُوا لِآدَمَ‏» ؛ برای همین، این‌ها سجده کردند؛ چون دیگر فهمیدند و یک مقداری متوجّه شدند، هر چند حقیقت آن‌ها را باز نفهمیدند.

کما این‌که خود ما هم حقیقت معصومین (علیهمصلوات المصلّین) رامتوجّه نمی­شویم و درک نمی­کنیم. همان‌طور که حقیقت تالی‌تلو معصوم،  اولیاء الهی و اتّصال به علم لدّنی و این را که علم، اقسام مختلف دارد، درک نمی­کنیم.