|
پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی
(عج)
www.emammahdy.com
سه شنبه 20 آذر 1403
گزیده_های_نورانی_درس_تفسیر
پروردگار عالم، وقتی انسان را خلق کرد و آن جریان در جنّت بین أبانا آدم و أمّنا حوّا با ابلیس به وجود آمد، مسئلهای را راجع به هبوط انسانها بیان فرمود،
#گزیده_های_نورانی_درس_تفسیر_آیت_الله_قرهی_حفظه_الله
🌸✨لزوم فرستادن هادی الهی، با وجود دشمن بیرونی و درونی انسان 🌸✨
پروردگار عالم، وقتی انسان را خلق کرد و آن جریان در جنّت بین أبانا آدم و أمّنا حوّا با ابلیس به وجود آمد، مسئلهای را راجع به هبوط انسانها بیان فرمود، فرمود: «قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِیعاً » ، همه هبوط کنید. أبانا آدم و أمّنا حوّا، دو نفر و مثّنی بودند، امّا خداوند با تبیین فعل «اهبطوا» به صورت جمع و تأکید با «جمیعاً»، فرمان هبوط همه را داد.
در ادامه نیز فرمود که امّا شما را یله و رها نمیگذارم، « فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدًى» و برای شما هادی میفرستم. یعنی به هبوط أبانا آدم و أمّنا حوّا، من و شما هم هبوط پیدا کردیم.
اگر این انسان که پروردگار عالم در مورد او فرمود: «نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی» ، «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَة» و ...، یله و رها شود؛ گرفتار میشود. پس نباید او را رها کرد. به خصوص که هم حسب آیات الهی و هم روایات شریفه، همیشه دو دشمن در کمین او هست، یکی دشمن بیرونی، شیطان لعین و رجیم که قسم خورد: «فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعین» . یکی هم دشمن درونی، نفس امّاره که به تعبیر روایات شریفه، أعدی عدوّ، یعنی دشمنترین دشمنان است. یعنی از دشمن بیرونی هم بدتر است. تعبیر قرآن کریم و مجید الهی در مورد نفس امّاره، «فجور» است که فرمود: «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها» . این انسان، ملهوف و پیچیده شده به هم فجور و هم تقواست.
بارها بیان کردم: اولیاء خدا و عرفای عظیمالشّأن، آنهایی که نکتهبین و دقیق هستند، فرمودند: اگر به این آیهی شریفه دقّت کنید، متوجّه میشوید که فجور، جمع و تقوا، مفرد است. لذا این فجور که نفس امّاره، به آن، دعوت میکند، انسان را احاطه کرده است. اگر جواب مثبت به نفس داده شود، طوری میشود که نعوذبالله، وجود انسان سراسر فجور میشود و همانطور که قرآن کریم و مجید الهی بیان فرمود، دیگر این انسان، انسان نیست. به صورت ظاهر، حالت فیزیکی انسان را دارد، امّا چهارپاست «کَالْأَنْعامِ» ، باز پروردگار عالم فرمود: حتّی گاهی چهار پا هم نیست، «بَلْ هُمْ أَضَل» ، «اضلّ» باب افعل التفضیل است؛ یعنی پستترین و گمراهترین. پروردگار عالم میداند که این انسان، دو دشمن دارد، یکی دشمن قسم خوردهی اوست و یکی هم در وجود اوست و در سینهاش نهفته شده که دشمنترین دشمنان است. حالا قرار است هبوط هم داشته باشد «قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِیعاً »، چه چیزی نیاز دارد؟ هادی. خود خدا بر خودش فرض قرار داد که هادی بفرستد. چرا که هیچ احدی نمیتواند بر او فرض قرار دهد. « فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدًى»، ذوالجلال و الاکرام «فاء» را بر سر «إمّا» آورد، یعنی پس به تحقیق، شما را رها نخواهم کرد. برای شما از ناحیهی خودم هدایت میفرستم - حالا بحث میکنیم که هدایت چیست -
بعد هم فرمودند: « فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ»، پس حقیقتاً آن کسی که از هادیان الهی تبعیّت کند، تحقیقاً هیچ خوف و حزنی ندارد، راه را یاد میگیرد و در صراط مستقیم قرار میگیرد.
📚برگرفته از جلسه 2 درس تفسیر حضرت آیت الله قرهی(مد ظلّه العالی) در تاریخ 95/11/03
📖برای مطالعهی متن کامل این جلسه میتوانید به لینک زیر مراجعه کنید http://www.emammahdy.com/Content/Content.aspx?PageCode=64540
✳️کانال رسمی دارالقرآن الکریم حوزه علمیّه امام مهدی (عج)✳️ 🌀 https://telegram.me/joinchat/DrJx5D6uVztdcoinIDUOFQ 🌀
|
|
|