فضیلت حفظ و قرائت خطبه غدیر

از لسان مبارک حضرت آیت‌الله قرهی(مدّ ظلّه العالی) در شب عید غدیر خم

پیامبر عظیم‌الشّأن در انتهای خطبه غدیر می‌فرمایند: «مَعَاشِرَ النَّاسِ‏ إِنِّی‏ أَدَعُهَا إِمَامَةً وَ وِرَاثَةً فِی عَقِبِی إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» من امامت را در ذریّه خودم تا روز قیامت باقی گذاشتم.

«وَ قَدْ بَلَّغْتُ مَا أُمِرْتُ بِتَبْلِیغِهِ» من آنچه گفتنی بود و مأموریت داشتم انجام بدهم (تبلیغ رسالت)، انجام دادم. «حُجَّةً عَلَى کُلِّ حَاضِرٍ وَ غَائِبٍ» چه کسی که این‌جا حاضر است و چه غائب.

«وَ عَلَى کُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ شَهِدَ أَوْ لَمْ یَشْهَدْ وُلِدَ أَوْ لَمْ یُولَدْ» چه آن‌هایی که متولد شدند و چه آن‌ها که در آینده می‌آیند که جای عذر برای کسی باقی نماند.

«فَلْیُبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الْوَالِدُ الْوَلَدَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» حاضر باید این را به غائب و پدران هم به فرزندانشان، این را ابلاغ کنند.

علّامه امینی بیان می‌کند: یک زمانی سادات و بعضی از مؤمنین، این خطبه غدیر را حفظ بودند و بر فرزندانشان هم فرض می‌کردند که این را حفظ کنند.

لذا حفظ خطبه غدیر خیلی برکات دارد. آیت‌الله العظمی آسیّد ابوالحسن اصفهانی بیان فرمودند: هر کس خطبه غدیر را حفظ کند و حداقل ماهی یکبار بخواند، یکی از خصایص آن این است که نسل او، طاهرِ طاهر می‌ماند؛ یعنی بعضی از شبهاتی که پیش می‌آید (مانند لقمه‌ای که در جایی خورده می‌شود و همان باعث نطفه می‌شود، امّا معلوم نیست غذای آن طرف چه بوده است)، محفوظ می‌ماند.