آیت الله شاه‌آبادی می‌فرمایند:‌ «جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ»[1]. یک دلیل این که ایشان این آیه شریفه را اشاره می‌فرمایند، این است که مواظب باشیم یک موقع فریب نخوریم. دلیل این است که بعضی‌ها می‌خواهند ما را فریب بدهند که آقا هیچ اشکالی ندارد، همه ‌وسایل شما فراهم است، ‌نگران چه هستید؟! عجیب است، می‌فرماید: شما باید با این‌طور افراد مبارزه کنید که این‌ها منافق‌اند. ایشان به صراحت بیان می‌کنند که هر کسی می‌خواست شما را در وادی مصرف تولیدات خارجی بیاندازد و از علم و عمل دور کند، شک نکنید و حتماً ‌بدانید که یا از کفّار است و یا از منافقین «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیر».

یکی از خصوصیّات آن‌ها هم این است: «یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ»[2] قسم به خدا می‌خورند که به خدا قسم ما می‌خواهیم شما را به ترقّی برسانیم، ‌بد است برایتان تولید کردیم و ‌آورده‌ایم؟!

اگر همین ‌روسیه، ‌آمریکا و ‌فرانسه می‌پذیرفتند که بیایند برای ما این نیروگاه هسته‌ای را درست کنند و ما هیچ تلاشی نمی‌کردیم و حتّی ارزان هم در اختیار ما قرار بدهند، می‌گفتیم: آن‌ها دیگر این کار را کرده‌اند، نیاز ندارد ما این کار را انجام بدهیم، به قیمت ارزان هم در اختیارمان قرار‌ می‌دهند، چه کار داریم که بخواهیم سرمایه ملّی را برداریم برای تولید یک چنین چیزی که قبلاً ‌تولید شده است؟! شما هنرمند هستی، بیا یک چیز جدید تولید کن. ‌دوربین تولید شده، ‌میکروفن تولید شده، ‌حالا تو می‌گویی من تازه می‌خواهم میکروفن تولید کنم؟! برو آقا پی کارت، ‌آن‌ها کرات را گرفته‌اند.

پس ایشان می‌فرمایند: هر کس آمد تلاش علمی و عملی شما را بگیرد و ‌تولید علم را متوقّف کند، ‌شک نکنید که یا از کفّار است یا منافقین و باید با او جهاد کرد. به تعبیری مانند گرگی است که در پوستین میش و گوسفند بیاید؛ ‌یعنی امکان دارد خیلی دل‌سوزانه برای شما کار کند و بگوید: من دلسوز شما هستم. امّا می‌فرماید: «جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ» بر آن‌ها ‌سخت بگیر؛ ‌یعنی نگذار آن‌ها عرض اندام کنند. یکی از معانی « وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ»‌ این است؛ یعنی اگر دیدی این‌ها آمدند و خواستند شایع‌پراکنی کنند، ‌سخت‌گیری کن.

                                                                             شرح شذرات المعارف – 26/10/90