یکی از مطالبی که بسیار تکان‌دهنده است، همین است که ما کمال را از دست بدهیم و ندانیم کمال به این است که باید حتماً در آن تلاش باشد. ما بدون تلاش به کمال نمی‌رسیم و این نکته بسیار مهمّی است. طوری است که آیت‌الله شاه‌آبادی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) می‌فرمایند: کمال علم و عمل به این است که شما بتوانید تدبیر دنیای خودتان را هم داشته باشید. طبعاً ‌کمال علم و عمل برای ما باید این‌طور باشد، همان‌طور که می‌بینیم کمال علم و عمل در دشمن، باعث قوّت حیات او شده و تدبیر در جریانات امورش دارد، از جمله در اقتصاد و تجارت. آن‌ها ‌همه چیز را به عهده می‌گیرند و این نکته بسیار مهمّی است.

یک نمونه تولید علم توأم با عمل این است که الآن آمریکایی‌ها به دنبال این هستند که از ذرّت، سوخت تولید کنند.

جالب این است که قوانین هم دست کسانی است که علم دارند و توانستند این علم را به کارایی و عمل برسانند. این‌ها چون می‌خواهند سوخت را در اختیار خودشان داشته باشند، فردا بیان می‌کنند: بنزین، محیط زیست را خراب می‌کند. الآن خودشان بنزین را تولید می‌کنند و دوست ندارند کسی بنزین را تولید کند، امّا وقتی می‌بینند که ما داریم بنزین را تولید می‌کنیم و بعد هم می‌رسد به جایی که دیگر می‌توانیم قدرت‌نمایی کنیم و نفت را ببندیم، این‌ها سوخت را از طریق ذرّت درست می‌کنند، فردا هم قانونش را تصویب می‌کنند، برای این که در انحصار خودشان باشد. می‌گویند: دیگر بنزین مایه ضرر برای بشر است. ‌هر چه می‌گویی چطور تا به حال استفاده می‌کردیم و مایه ضرر نبود؟! آن‌ها هم بلد هستند، عین همان مطالبی را که ما داریم، بیان می‌کنند، ‌می‌گویند: اضطرار بود، ‌آن موقع ناچار بودیم، ‌حالا که دیگر ناچار نیستیم. الآن که فهمیدیم سوخت بهتری وجود دارد، ‌چه کسی می‌گوید برویم به آن سوخت قدیمی بچسبیم؟! چون می‌دانید محیط زیست طوری است که این طرف دنیا کاری صورت بگیرد، ‌اثرگذاری‌اش برای آن طرف دنیا هم هست.لذا قوانینش را هم درست می‌کنند که هیچ کسی در عالم حق ندارد از بنزین استفاده کند.

شذرات المعارف- 26/10/90