آیت‌الله العظمی ادیب(اعلی اللّه مقامه الشّریف) تعبیر بسیار عالی را بیان کردند - این تعبیر را به عنوان کد به ذهنتان بسپارید - ایشان فرمودند: مخلصین عالم به رضایت پروردگار عالم و امام نگاه می‌کنند، نه به دست پروردگار عالم و دست امام که چه چیزی به آن‌ها می‌دهند.

آن­ها همین‌قدر که در چهره مولا، آقاجان، امام زمان(‌صلوات اللّه علیه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) رضایت ببینند، برایشان کافیست. همین‌قدر که بدانند پروردگار عالم فرموده است: «راضِیَةً مَرْضِیَّةً»^[1] برایشان کافیست. این که به آن­ها چه می‌دهد، مهم نیست. مهم این است که مخلصین عالم می‌خواهند بدانند حضرت حق چقدر از آن‌ها راضی است!

این‌ها تجارت‌مأبانه به عبادت نگاه نمی‌کنند، این‌ها تاجر نیستند، این‌ها عبد هستند. اختیار عبد هم به دست مولاست. هرچه مولا بگوید و هرچه مولا بخواهد. مولا هرچه داد، داد. نه می‌گویند: چه می‌دهی؟ نه می‌گویند: چقدر دادی؟ نه می‌گویند: چرا؟ فقط می‌گویند: نگاهمان به چهره مولاست تا از چهره‌اش بخوانیم که از ما راضی است.