یک نکته بسیار مهم و کلید واژه­ای را به شما بدهم که بسیار عالی است. آقا میرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن عارف عظیم­الشّأن می­فرمایند: رمز موفّقیّت اولیاء خدا این است که هم در درون و هم با لسان، دائم پناه به خدا می­برند؛ یعنی هم در درونشان و هم در لسانشان دائم این ذکر را می­گویند: «أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ وَ أَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَنْ یَحْضُرُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم». جدّی هم همین است، اگر شیاطین حاضر نشوند، انسان در امان است امّا اگر شیاطین حاضر شوند، آن هم با همزات - که عرض کردیم مثل ابر بی­صدا در ذهن ما حرکت می­کنند - باید پناه ببریم.