|
|
پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی
(عج)
www.emammahdy.com
یکشنبه 9 دی 1403
کد اساسی اخلاق49 /تعجّب مخلصین از میزان اجر اعمالشان
وقتی جایگاه، جایگاه ذوالجلال و الاکرام، حضرت حق رب العالمین شد، معلوم است در جایگاه حضرت حق عمل باید در خور شأن او باشد
وقتی جایگاه، جایگاه ذوالجلال و الاکرام، حضرت حق رب العالمین شد، معلوم است در جایگاه حضرت حق عمل باید در خور شأن او باشد – به این نکات دقّت کنید - وقتی گفت: «أَنَا خَیْرُ شَرِیکٍ» شریک شد، معلوم است چه کسی شریک شده است؛ عالم یکتا، ذوالجلال و الاکرام، حضرت رب الله جلّ جلاله و عظم شأنه، او شریک شده است، پس دیگر این عمل باید در خور شأن او باشد، نه در خور شأن بنده. آنجاست که مخلصین عالم متعجّب میشوند، این جزای عملمان است؟! مگر این عمل چقدر بود؟! وقتی خدا شریک است، جزا در شأن آن بالاترین شریک است، نه یک شریک جزئی مثل من، جزا دیگر در شأن من نیست. این را به عنوان کد به ذهنتان بسپارید: هرچه پروردگار عالم در دنیا قرار داده، برای مثال است که ما بفهمیم. مثلاً یک موقعی میخواهند کار خیری انجام بدهند یک کسی یک مقدار میدهد، امّا درباره کسی که متموّل و متمکّن است، میگویند: این دیگر باید بهواسطه آن شأن و جایگاهش بدهد، نباید اینقدر بدهد که زید و عمرو دادند، او باید یک چیز بالا بدهد؛ چون معروف است و با این ثروت از او انتظار دارند چیزی مافوق همه بدهد. پس این قاعده است.
|
|
|
|