اگر متوجّه شویم که باید چه کار کنیم و فهمیدیم و جلو رفتیم، نمی‌دانید چقدر شیطان و سپاه و جندش، به من و تو حمله می‌کنند. ما می‌خواهیم از سیطره آن‌ها بیرون بیاییم و در سلطنت الهی قرار بگیریم، او نمی‌خواهد و اجازه نمی‌دهد.

لذا این مبارزه، با یقین و معرفت می‌چسبد و ان‌شاءالله یاری خدا و اولیاء خدا را می‌بینی، این حصن حصین را درک می‌کنی، این حال خوشی را که انسان باید پیدا کند تا بتواند با نفس دون، این نفس امّاره و شیاطین جنّ وانس مبارزه کند، درک می‌کنی و آن‌وقت برایت لذّت دارد و حرکت می‌کنی.

آن‌وقت است که به تعبیر آن مرد الهی و عظیم‌الشّأن علّامه سیّد محمّدحسین حسینی طهرانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) به نقل از آسیّد هاشم حداد(اعلی اللّه مقامه الشّریف): اگر کسی برهنه هم جلوی تو بیاید مثل یوسف نبی(علیه الصّلوة و السّلام) می‌شوی، اصلاً دیگر نمی‌بینی، از این چیزها تنفّر داری، وحشت داری و بدت می‌آید. او را شیطان می‌بینی.

همین‌طور است. اولیاء خدا این صورت‌های به ظاهر بزک‌کرده را که بعضی‌ها را جذب می‌کنند، به صورت خوک می‌بینند، شیاطین را در صورت آن‌ها می‌بینند و حتّی برای آن‌ها دعا می‌کنند که از این حال بیرون بیایند. ناراحتند که چرا این‌ها شیطان شدند. اولیاء خدا گریه می‌کنند.

آیت‌الله سعادت‌پرور(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، معروف به پهلوان در قم بودند و چندی پیش غریق رحمت الهی شدند. نزدیکان ایشان می‌گفتند: یکی از خصوصیّات ایشان این بود که وقتی به تهران می‌آمدند و برمی‌گشتند، گریه ایشان زیادتر می‌شد. نمی‌دانستند دلیل آن چیست.

آیت‌الله خوشوقت(اعلی اللّه مقامه الشّریف) علّتش را گفتند، فرمودند: ایشان برای کسانی که این‌طور بودند، گریه می‌کردند و دعایشان می‌کردند که خدا! چرا این‌ها این‌طور هستند.

انسان الهی، این‌قدر روح لطیف پیدا می‌کند که برای گنهکار گریه می‌کند، ناله می‌زند و فغان می‌کند که چرا این‌ها در گناهند، چرا این طرف نیستند، چرا نمی‌چشند؟!

این‌که پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) فرمودند: «انا طبیب دوار» همین است. طبیب دوره‌گرد، در مطب هم ننشسته، آمده دست این را بگیرد، دست آن را بگیرد، همه را این طرف بکشد. ناراحت است که چرا تو گناه می‌کنی؟ چرا انسانیّت را نمی‌فهمی؟

معرفت‌النفس-25/11/92