شهوت و گناه

عزیزان! به این روایت بسیار عالی ازامیرالمومنین(صلوات الله و سلامه علیه) دقّت کنید، حضرت می­فرمایند: «مَا مِنمَعصِیةِ اللّهِ شَیءٌ الّا یَأتِی فِی شَهوَةٍ»هیچ معصیتی از معاصی پروردگارعالم نیست مگر این که با شهوتی سر و کار دارد.

این یک کد بسیار مهم است، هیچ گناهی نیست مگر این که این گناه در بستر شهوت است و شهوات هم متعدّد است. به تعبیر دیگرهر که هر گناهی کرد حتماً شهوت­رانی کرده است. یعنی چه؟ مگر همه گناهان شهوت جنسی است؟ خیر، معلوم می­شود متوجّه معنی شهوت نشدیم، شهوت که فقط جنسی نیست. هر گناهی صورت بگیرد شهوت است..

نکته­ای می­خواهم بگویم که غوغاست،روی آن تأمّل کنید. ملّاصدرای عزیز(اعلی اللّه مقامه الشریف) تعبیر بسیار زیبایی دارند، می­فرمایند: میرداماد(اعلی اللّه مقامه الشریف)، استاد عظیم­الشأنم فرموده بود: شهوت جنسی عند اهل­المعرفه عین عقل است، هیچ تفاوت ندارد. فقط خصوصیّت عقل این است که ناظم­القوا است، برپا و برجا می­دهد و به این قوای دیگر می­گوید که الآن کدام یک از شما باید برای کار قیام کند و کدام باید بنشیند و الّا شهوت جنسی مثل عقل است. این برای امثال من و شما سخت است، مگر می­شود؟! عقل یک چیزی است ماوراء، شهوت جنسی مثل اوست؟! ملّاصدرا(اعلی اللّه مقامه الشریف) فرموده است که میرداماد عزیز (اعلی اللّه مقامه الشریف) فرموده­اند: بله، چون همه این­ها قوای پروردگارعالمند ولی کجا و چگونه خرج کردن آن مهم است.

اگر شهوت جنسی در راه خدا برای تکثیرنسل طاهر و پاک و الهی بود، نه به قصد شهوت­رانی، عین عقل می­شود.