مطلبی را بیان کنم که خیلی‌ها از اعاظم و بزرگان گفتند که این، کد اساسی طِیّ طریق است؛ یعنی اگر کسی بخواهد طِیّ طریق کند، یکی از راه­های آن، این است که سرّ نگه‌دار باشد و زبانش را کنترل کند. وقتی سرّی از مردم فهمیده، زبانش را کنترل کند و باز نکند و در هر جایی آن سرّ را بر ملا کند. مثلاً از همسایه، فامیل یا رفیقت چیزی دیدی، یا در محیط کار، از مدیر، همکار و یا حتّی زیردستت چیزی دیدی و این زبان را بستی و سرّ آن را فاش نکردی؛ برنده‌ای و به جایی می‌رسی.

یکی از خصوصیّاتی که شاگردان خصوصی آیت‌الله میرزا جواد آقای تهرانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) - که استاد اخلاق امام المسلمین در مشهد بودند - باید می‌داشتند، همین بود. وقتی ایشان شاگرد خصوصی می­گرفتند، شرط می­گذاشتند که باید سرّ نگه‌دار باشد. لذا این مطلب خیلی مهم است. اگر توانستی اسرار مردم را بر ملا نکنی و تجلّی خصوصیّت ستّار العیوب ذوالجلال و الاکرام بشوی، موفّق خواهی شد. لذا باید صبر کنی، این زبانت را کنترل کنی، به گناه باز نکنی، حرف‌های مزخرف نگویی، بی­ادب نباشی، فحّاشی نکنی، با بیان مطالبی به نام لطیفه و ... قلب کسی را نرنجانی و ... . اگر این زبان را کنترل کنی، تمام است.