عزیز دلم! اخلاص خیلی کارها می‌کند. اخلاص ما را از این بند نفس امّاره رها می‌کند. مولی‌الموالی(صلوات اللّه و سلامه علیه) در روایتی کوتاه امّا بسیار زیبا می‌فرمایند: «غَایَةُ الْإِخْلَاصِ الْخَلَاصُ»[1][1] نهایت اخلاص این است که تو از نفس امّاره خلاص شوی.

عزیزان! به دنبال اخلاص برویم. البته اوّل باید هوی و هوس بیرون برود. اگر هوی و هوس و نفس امّاره باشند، اجازه نمی‌دهند طعم شیرین اخلاص را که سرّ الهی است، بچشیم. باید به شدّت با هوی و هوس مبارزه کنیم. اصلاً راه همین است.

 خدایا! به اولیاء، انبیاء و خصّیصین درگاهت قسمت می‌دهیم، هوی و هوس و نفس امّاره را در ما سرکوب بگردان.

خدایا! می‌دانم برای من و امثال من زود است، امّا خدایا! مقام سرّ عظمایت، اخلاص را به ما مرحمت بفرما.

عزیزم! یک راه هم این است - که بارها عرض کردیم - با آقاجانمان خلوت کنیم. چرا باورمان نمی‌شود؟ اتّفاقاً هرکسی که مشغله دنیوی‌اش بیشتر است، بیشتر به این خلوت با مولا امام زمان(‌صلوات اللّه علیه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) نیاز دارد.

با آقایمان حرف بزنیم. برق‌ها که خاموش شد، از همسرت، از هم‌حجره‌ایت و ... جدا شو، لحظاتی را در تاریکی، با آقاجان حرف بزن. آقاجان خیلی دوست دارد، به خصوص جوان‌های عزیز، بارها گفتم، آقا جان شما را خیلی دوست دارد. حرف زدن شما یک چیز دیگر است.

بگو: آقا جان! اگر شما دست ما را نگیرید، اگر شما برای ما دعا نکنید، ما در این دنیا غرق می‌شویم، این نفس امّاره ما را می‌برد.

با آقا حرف بزن، مشکل داری با آقا درد دل کن، بگو: آقاجان! دستم به دامنت، می‌شود عاقبت به خیر شوم؟ می‌شود دینم سالم بماند؟ می‌شود سرباز شما باشم؟

حرف زدن با آقا خیلی شیرین است. این را مستمر یک سال انجام بده، هرشب با آقاجانت خلوت کن، ببین چه خبر است، برکاتش را ببین. ببین این آقای کریم چه عنایتی می‌کند، او که عالم در ید قدرت اوست.

«السّلام علیک یا مولای یا بقیة اللّه»