اولیاء خدا بیان می‌فرمایند: خیلی جالب است که درمان اصلی همه این دردهای درونی، مریضی‌ها و گناهانی که قرآن کریم و مجید الهی آن‌ها را به عنوان فجور تبیین کرده، یعنی همین سیّئات و ذنوب و خطاها؛ باز درون انسان است و آن درمان، تقوا است «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا».

یعنی اسّ و اساس بیرون رفت از همه فجور، تقوا است که اگر کسی به این مقام تقوا رسید، اتّفاقاً به مقام کرامت الهی می‌رسد. چون خیلی جالب است که ذوالجلال و الاکرام بعد از این که می‌فرمایند: بشر دارای شعوب و قبائل مختلفی است «وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوبا وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا»^[1]، به نکته مهمّی اشاره می‌کنند که آن را همراه با «إنَّ» تحقیقیّه می‌آورند و می‌فرمایند: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّه ِ أَتْقَاکُمْ» یعنی اگر کسی می‌خواهد در مقام أکرم قرار بگیرد، باید أتقی باشد. پس معلوم است اگر کسی بخواهد کریم باشد، راه آن، تقوا است.

لذا همان‌طور که بیان شد، اولیاء خدا فرمودند: درمان فجور هم در درون انسان است. پس ما سه حالت را برای تخلیه بیان کردیم: اوّل این‌که بداند فجور درون او هست. دوم این که بداند کدام‌یک از این فجور در درون او قوی‌تر است و شدّت و ضعف فجور را در خود بشناسد. سوم هم این که باید بداند راه درمان این فجور چیست که اولیاء خدا بیان می‌فرمایند: اسّ و اساس راه درمان آن، باز در درون است و آن، تقواست که اگر متّقی شد، دیگر برنده است.