#آیت_الله_روح_الله_قرهی (دامت برکاته) :

💠مولی‌الموالی(علیه الصّلوة و السّلام) در روایت کوتاه امّا پرمعنا می فرمایند: «لَا کَرَمَ‏ کَالتَّقْوَى‏» ، هیچ بزرگواری و کرامتی مثل پرهیزکاری نیست.

چه کسی کریم است؟ آیا کریم، فقط آن کسی است که به راحتی دست در جیب خود کند و بخشش کند؟! آیا این که بیان می شود: مثلاً وجود مقدّس امام مجتبی(علیه الصّلوة و السّلام)، کریم اهل‌بیت است، فقط به خاطر بخشش ایشان است؟!

💠حضرات معصومین، کریم ترین افراد هستند و در اصل، آن کسی که در مقام تقواست، آن بخشندگی را هم دارد. لذا چه کسی دست بخشنده دارد؟ یا چه کسی حال بخشندگی دارد و از دیگران می گذرد؟!
💎کسی که کرمی دارد که دیگران ندارند و آن، تقواست، «لَا کَرَمَ‏ کَالتَّقْوَى‏». لذا این تقواست که حتّی دست و دل بازی الهی می آورد، نه آن دست و دل بازی که بدهی و یک موقعی بگیری. بده، بستانی نیست. بلکه وقتی به کسی کمک کرده، اصلاً دیگر یادش می رود که چیزی داده است. تعبیرش می شود همان روایتی که این دست می‌دهد و آن دست متوجّه نیست.

لذا اولیاء خدا هیچ موقع، خوبی‌هایی که کردند، در ذهنشان نمی ماند، امّا برعکس، اگر قبلاً یعنی در قدیم که هنوز به این مقام نرسیدند، یک خطای کوچک کردند، همیشه در ذهنشان هست، در حالی که خوبی‌هایشان اصلاً در ذهنشان نیست، به خصوص اگر خوبی‌ها مربوط به دیگران باشد..

📚 برگرفته از #درس_اخلاق #آیت_الله_قرهی ( دامت برکاته ). جلسه 286 در تاریخ (05/06/93)