💠شرط تحقّق انسانیّت💠

حضرت آیت الله قرهی(مدظله العالی):
🍁ما هم امّت نیستیم، اگر امّت بودیم، می دانستیم در زمان غیبت، باید یک دوران تمرین امام و امّتی باشد. لذا تا امّتی به وجود نیاید، دیگر خداوند امام را نمی فرستد و مهره آخرش را بی جهت نمی سوزاند.
💥آن امام که خصایص همه انبیاء و ائمّه را دارد و بارها بیان کردیم که جدّ مکرمش فرمود: «لو ادرکته لخدمته مادام حیاتی».

✨ذوالجلال و الاکرام امور انسان ها را در بستر امام و امّت قرار داد. یک پایه امّت و یک پایه امام است. تا یک کدام از این دو نباشد، انسانیّت محقّق نمی شود و شبه انسانیّت است.
💎 پروردگارعالم امام را فرستاده، امّا امّت، امّت نشده «و قلیل من عبادی الشکور». با یک گل بهار نمی شود، با قلیل، امّت درست نمی شود.

هر کس که با ابی عبدالله آمد، امّت ایشان بود و بقیّه مگر عدّه کمی که اجازه گرفته بودند مانند عبدالله بن جعفر که مریض بودند، امّت نبودند. 🍁حتّی اگر بعد از شهادت امام، توبه هم کردند. توبه بعد از شهادت امام پذیرفته نیست، چون امری است که نمی توان جبران مافات کرد.

⚡️امم سابقه با وجود بهترین عبادات هم جهنّمی هستند، مگر به شفاعت ائمّه

🔥اگر لطف خداوند و شفاعت ائمّه نباشد، تمام امّت های قبل که حتّی نماز خواندند و روزه گرفتند و حتّی کنترل چشم و ... هم داشتند، جهنّمی هستند.
💫 امّا چون امام رئوف است، شفاعت می کند. و إلّا امّتی که امّت برای امام نباشد، جهنّمی است. امم سابقه از شیعیان و محبّین اهل بیت(الا قلیل) اگر بهترین عبادات را هم کرده باشند، جهنّمی هستند.

🌟هر امّتی با امام زمان خودش محشور می شود. آن هایی که زمان موسی بن جعفر بودند، سکوت کردند و حداقل نرفتند تکلیف شرعی خود را بپرسند و یادشان رفت، خلافت جزئی از امامت است.
پس مردم، امّت نشدند. چرا حضرت موسی بن جعفر باید در زندان باشند تا به شهادت برسند؟ چون مردم، امّت نبودند شاید دوستشان هم داشتند امّا فقط به عنوان فرزند رسول خدا و می گفتند: ایرادی ندارد کس دیگری خلیفه باشد.