💠 گام به گام با نفس💠

#آیت_الله_روح_الله_قرهی (دامت برکاته) :

💎 وجود مقدّس مولی الموالی، امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب(صلوات اللّه و سلامه علیه) بیان می فرمایند: «إنَّ النَّفْسَ حَمْضَةٌ وَ الْأُذُنَ مَجَّاجَةٌ فَلَا تَجُبَّ فَهْمَکَ بِالْإِلْحَاحِ عَلَى قَلْبِکَ فَإِنَ‏ لِکُلِ‏ عُضْوٍ مِنَ‏ الْبَدَنِ‏ اسْتِرَاحَة»[3] نفس انسان بد عنق است و گوش او هم حرف نشنو است، یعنی حرف گوش نمی کند. پس با این نفس چه کنیم؟ می فرمایند: باید با او آرام حرکت کنی، اگر بر نفس خود فشار بیاوری فهم خود را از بین می بری، «فَلَا تَجُبَّ فَهْمَکَ بِالْإِلْحَاحِ عَلَى قَلْبِکَ» خیلی فشار نیاور؛ چون وقتی در عبادت بیش از حد فشار بیاوری و ندانی باید گام به گام جلو بروی، معلوم است به تعبیری پس می زند و آن موقع تو را به هلاکت می اندازد.
لذا برای هر عضوی استراحتی است «فَإِنَ‏ لِکُلِ‏ عُضْوٍ مِنَ‏ الْبَدَنِ‏ اسْتِرَاحَة». باید نفس خود را طوری جلو ببری که هم استراحتی داشته باشد و هم رها نباشد؛ یعنی نه این که رها باشد که هر چه نفس دون خواست، انجام دهی و نه این که آنقدر به او فشار بیاوری که برعکس پس بزند و به او استراحت ندهی.
اولیاء الهی نکات بسیار عالی بیان می فرمایند. آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن عارف عظیم الشّأن، در باب اسرار صلوه نکاتی را تبیین می فرمایند، از جمله می فرمایند: حکمت این که نماز صبح دو رکعت است، برای این است که این بدن برای بعضی که تازه از بستر بلند شده اند، آن آمادگی را ندارد. ‌