🔷🔶راهی برای شکار نشدن توسط شیطان به واسطه ی انجام اعمال🔶🔷

اولیاء خدا هر چیزی را تا به دست می‌آورند، بلافاصله می‌گفتند: «وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّه‏» .

خوب است که ما هم این کار را انجام بدهیم . هر مطلبی که خوب بود و عندالله پسندیده شد که نشانه‌ی آن، این است: وقتی انسان به روایات شریفه، اولیاء خدا و کتاب الله عرضه کند، ببیند همین است، انجام بدهد. مثل همین مطلب که بعد از به دست آوردن فضیلتی، بلافاصله بگویید: «وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّه‏» . هیچ توفیقی ندارم، مگر از خدا و ما از خودمان، هیچ چیزی نداریم. توفیق از خداست.

اگر انسان مدام با خودش بگوید: من هیچ ندارم، همه از خداست، «وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّه‏»، اوّل، باور وجودی‌اش درست می‌شود و دیگر احساس غرور، تکبّر و انانیّت نمی‌کند و آرام آرام به واقعیّت مطلب که همه چیز از ناحیه‌ی خداست و توفیقی نیست، مگر از خدا، پی می‌برد.

یکی از مکرها و خدعه‌های تفکّر این است که گاهی می‌آید و می‌گوید: تو دیگر کسی شدی، خودت متخلّق هستی، در بحث اخلاق شرکت می‌کنی و با دیگران فرق می‌کنی. یک عدّه الآن در فضای مجازی به گناه و ... گرفتار هستند؛ چون الان این‌قدر فحشا زیاد شده که مستقیم در خانه‌ها آمده و به ماهواره و ... هم نیاز نیست. امّا تو در این شلوغ بازار و هیاهوهای دنیا، بحمدلله و المنّه، اهل اخلاق هستی. این، همان خدعه‌ی فکری است.

راه نجات و نسخه‌ی ذکریّه از این خدعه همین است که انسان مدام بگوید: «وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّه‏». هیچ توفیقی نیست مگر این که خدا مرحمت کرده است (إلّا، إلّای حصریّه است). من کجا هستم؟!

ابوالعرفا، آیت‌الله العظمی ادیب(اعلی اللّه مقامه الشّریف) می‌فرمودند: یکی از اذکار دائمی شیخ بهاء(اعلی اللّه مقامه الشّریف) و شاید یکی از رموز موفّقیّت ایشان این بوده که می‌فرمودند: «وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّه‏». بعد هم می‌فرمودند: حداقل، این است که روزی صد مرتبه گفته شود. حالا ما هم بیان می‌کنیم، آخرالزّمان باید همه‌ی مطالب افشا شود.