|
پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی
(عج)
www.emammahdy.com
پنجشنبه 6 دی 1403
اگر خدا، ارحم الراحمین است، پس چرا عذاب میکند
حالا این سؤال پیش میآید که اگر خدا، ارحم الراحمین است، پس چرا عذاب میکند؟!
🎯اگر خدا، ارحم الراحمین است، پس چرا عذاب میکند؟!
🎤 آیت الله قرهی(مد ظله العالی)
حالا این سؤال پیش میآید که اگر خدا، ارحم الراحمین است، پس چرا عذاب میکند؟!
جواب را خود پروردگار عالم به یک نوعی تبیین فرمودند و آن، این که اصلاً عذاب از ناحیهی خدا نیست. در سورهی فصلت، آیهی 46 پروردگار عالم میفرماید: «من عمل صالحا فلنفسه» هر کس عمل صالحی انجام دهد، به نفس خودش برمیگردد و نفعش را خودش میبرد، اعمال صالح ما به درد پروردگار عالم که نمیخورد؛ چون او بینیاز مطلق است. نماز ما، روزهی ما و ... چه نفعی برای خدا دارد؟! اگر کسی اهل معرفت شد، میفهمد که اتّفاقاً لطف خداست که عبادت (نماز، روزه، حج، خمس، جهاد و ...) را بر ما تکلیف کرد و بندهاش را یله و رها نگذاشت و با این تکالیف، او را رشد داد.
در اینجا هم پروردگار عالم میفرماید: «من عمل صالحاً فلنفسه و من اساء فعلیها» اگر بدی هم کند، باز به خودش ضرر زده است. «و ما ربک بظلام للعبید»، پروردگار عالم هیچ موقع ستمگر بر بندگانش نیست. خدا ظلم نمیکند. این هم که بیان میکنیم: «و ان عذبت فغیر ظالم»، اگر مرا عذاب کنی، تو ظالم نیستی، بلکه همان بدی که انجام دادم، به خودم برگشته است.
پس آنجایی که انسان بدی کرد، به خودش برمیگردد «و من اساء فعلیها»، لذا این بدی را نمیتوان به پای پروردگار عالم گذاشت، آن هم پروردگار عالمی که از روز نخست بندگانش را به هیچ عنوان، یله و رها نگذاشت و هادیان الهی برای آنها فرستاد و قبل از هبوط فرمود: «فاما یاتینکم منی هدی فمن تبع هدای فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون»، من برای شما هادی میآورم، منتها هر کس از این هدایت تبعیّت کند، دیگر خوف و حزنی ندارد.
اینجا عالم، عالم اختیار است، هادیان الهی میآیند میگویند، پیامبر آن همه دلسوزی کرد، چه فایدهای؟! آنقدر دلسوزی کرد که خداوند فرمود: دیگر بس است، «لعلک باخع نفسک الا یکونوا مؤمنین». وقتی خود طرف نخواهد، یک بار، دو بار، صد بار، اصلاً عمری هم به آن ها بگو، هیچ اثری ندارد، به تعبیر قرآن «صم بکم عمی فهم لا یعقلون، فهم لا یرجعون» برنمیگردد، تعقّل نمیکند. پس کسی به این ظلم نکرده، الا به این که خودش به خودش ظلم کرده است.
طبیعی است جزای عمل خیر، خیر است و طبیعی است جزای عمل سیّئه، سیّئه است. بدی، بدی میآورد. عذاب یعنی برداشتِ کاشت سیّئات. این که میگویند: «الدنیا مزرعة الآخرة» همین است. اگر نیکی کاشتی، نیکی برداشت میکنی. این یک قاعده دو دو تا، چهار تاست. بدی کاشتی، بدی برداشت میکنی؛ پس پروردگار عالم ظلم نکرده است، «فغیر ظالم».
🌀عضویت در کانال حوزه علمیه امام مهدی(عج) - حضرت آیت الله قرهی مدّ ظلّه العالی 🍁 https://telegram.me/joinchat/B7pTAzwVB1VdJI
|
|
|