کنز خفی الهی، آیت‌الله مولوی قندهاری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) تعبیر بسیار عالی را داشتند. ایشان می‌فرمودند: به نظر می‌رسد اتّفاقاً گاهی برای انسانی که می‌خواهد به سمت پروردگار عالم برود و قرب الهی را بگیرد، ابواب ذنب، معاصی و محارم (حرام‌ها) بیشتر باز می‌شوند. این‌جاست که شما باید مراقبه و اجتناب کنید. اجتناب یعنی راه باز است، راحت هم می‌توانید گناه کنید.

آشیخ رجبعلی خیّاط(اعلی اللّه مقامه الشّریف) راحت می‌توانست گناه کند. منزل خالی بود، امّا خودش می‌گوید: وقتی آن دختر به من اعلان کرد، وحشت کردم و از منزل فرار کردم.

ابن‌سیرین(اعلی اللّه مقامه الشّریف) جوانی بود که خدا جمال زیبا به او داده بود، ولی مقاومت کرد. شاگرد بزّاز بود. آن‌قدر شهوت بر آن زن غلبه کرده بود که هر روز می‌رفت، پارچه می‌خرید و هر بار شعله شهوت او زیادتر می‌شد. یک روز رفت، چند طاقه پارچه ‌خرید - شیطان هم حمایت و کمکش ‌کرد - گفت: من نمی‌توانم بیاورم، بده شاگردت بیاورد. خودش به منزل رفت تا خود را مهیّا کند.

ابن‌سیرین(اعلی اللّه مقامه الشّریف) آمد، درب را زد، زن ‌گفت: پارچه­ها را داخل بیاور. همین که داخل آمد، زن درب را بست و خود را در مقابل ابن سیرین(اعلی اللّه مقامه الشّریف) با بی­حیایی برهنه کرد و اعلان کرد که اگر با من نباشی فریاد می‌زنم که این می‌خواست با من عمل منافی عفّت انجام دهد.

ابن‌سیرین(اعلی اللّه مقامه الشّریف) چه کند؟! گناه جلوی او ظاهر شده است. این‌جاست که «اجْتِنَابُ الْمَعَاصِی» معنا می‌دهد. او توکّل به خدا کرد و از پروردگار عالم یاری ‌خواست و به ظاهر اعلان کرد که من می­روم تا آماده شوم. به بیت‌الخلاء رفت، در آن­جا از آن کثافات بر‌‌داشت – چون در قدیم چاهی نبود و آن‌ها را برای کود حیوانی بر می‌داشتند- و به سر و صورت و لباس خود مالید. وقتی بیرون ‌آمد، زن دید آن جمال زیبا به کثافات انسانی متعفّن شده است، در را باز ‌کرد و گفت: برو گمشو بیرون!

ابن‌سیرین(اعلی اللّه مقامه الشّریف) می‌توانست به دامن گناه برود و بگوید: خدا! من دیگر چاره­ای نداشتم، او می‌خواست داد بزند و بعد هم به ظاهر اظهار توبه کند، امّا این کار را نکرد. اجتناب از معاصی یعنی این که جلوی او گناه آماده بود، امّا او از آن دوری کرد.

آن مرد الهی و عظیم‌الشّأن، آیت‌الله العظمی ادیب(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرموده بودند: ایشان از گناه اجتناب کرد و رفت با یک درهم یا دیناری خود را شست و تمام شد، امّا در مقابل، پروردگار عالم به او چه‌ها که نداد! طوری شد که ابن‌سیرین(اعلی اللّه مقامه الشّریف) هر‌جا می‌رفت بدون این که عطر بزند، بدنش بوی عطر می‌داد. تعبیر خواب پیدا کرد، ریاضی‌دان شد. یک شاگرد بزّاز از گناه اجتناب کرد، خدا مقامی به او مرحمت کرد که همان مقام مخلصین است.