|
|
پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی
(عج)
www.emammahdy.com
دوشنبه 3 دی 1403
عالم، عالم اثر و عالم مؤثّر است (روایات حکیم از سلوک عرفا)16
حضرت آیت الله روح الله قرهی(مدظله العالی) در باب موضوع اثر و موثّر و تأثیر آن در روحیات و زندگی روزمرّه فرد چنین روایت فرمودند:.....
یکی از ابرار الهی فرمودند: من با فرزندم، حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه الصلاة و السّلام) - که زیارت او زیارت ابی‌عبدالله(علیه الصلاة و السّلام) است- می‌رفتیم، در یکی از این شب‌های جمعه، یک‌جا بیخود سر او داد زدم و دل او شکست. داخل حرم رفتم، هر موقع می‌رفتم حالاتی داشتم چیزهایی می‌فهمیدم، هر موقع ضریح حضرت عبدالعظیم، این کریم را می‌گرفتم، کرامت می‌کرد، چیزهایی می‌آمد. دیدم نه، امروز حالی ندارم. زیارتنامه خواندم دیدم، آن حال نمی‌آید. خودم را زدم که یک تضرّعی، یک قطره اشک بیاید، شاید یک قطره اشک که آمد یک طوری بشود، دیدم نه، آن حال نمی‌آید. فهمیدم. بیرون آمدم، بچّه داشت در صحن بازی می‌کرد. گفتم: از من دلخور شدی؟ با آن حالت بچّه‌گانه این‌طور و آن‌طور کرد. بغلش کردم، او را بوسیدم - حدود بیست سال پیش بود - دست و دل بازی کردم، دو تا دویست تومانی به او دادم، بچّه خیلی خوشحال شد. گفتم: یک شرط دارد. گفت؟ چه؟ گفتم: به این حضرت عبدالعظیم بگو: من از بابام راضی شدم. بچّه تعجّب کرد، من چه می‌گویم! گفتم: بگو. به همان زبان بچّه‌گانه خودش خطاب به حضرت عبدالعظیم گفت که من از بابام راضی شدم. داخل حرم رفتم، این بار تا وارد شدم و دستم را به این حلقه‌های ضریح مکرّم و منوّرشان گرفتم، آن حالات برگشت.
|
|
|
|