وجود مقدّس باقرالعلوم امام محمّد باقر(صلوات اللّه وسلامه علیه) در این رابطه می­فرمایند: در بنی اسرائیل یک عابدی به نام جریح بود که به مقاماتی رسیده بود (این «بابان مفتوحان الی الجنّه» را ببینید)، مردم مریض­هایشان را در دیر می­آوردند و شفا می­گرفتند.

یک روز جریح مشغول عبادت مستحبّی بود، مادر او آمد صدا زد: جریح! جواب نداد. گفت: حتماٌ فرزندم مشغول عبادت است، او را اذیّت نکنم. دفعه دوم صدا زد: جریح! جواب نداد. دفعه سوم صدا زد: جریح! او باز هم جواب نداد، مادر نفرین کرد.

حضرت می­فرمایند: به جایی نکشید که یک زن بدکاره که بار دار بود، داخل دیر آمد و وضع حمل کرد. یکی دو نفر داخل دیر آمده بودند، او ترسیده بود و گفته بود: این بچّه مال این مرد است و او این عمل را با من انجام داده است.

حضرت فرمودند: مردم از او متنفّر شدند و در کوچه و بازار پیچید که این آقا که ما را به اخلاق و دوری از گناه دعوت می­کرد، خودش مبتلای به این گناه بزرگ شده است! طوری شد که پادشاه دستور داد او را اعدام کنند.

جریح فهمیده بود، گفت: خدایا! من که یک عمر عبادت کردم و مردم را به تو دعوت کردم، آیا نتیجه­اش این بود که این گناه نکرده در دامن من قرار گیرد؟ مضطر بود، اشاره­ای شد که همه این­ها به خاطر بی­ادبی در محضر مادر بود.

وقتی او را برای اعدام آورده بودند، مادر شنید، شروع به گریه کرد. جریح به مادر گفت: نفرین تو مرا این­طور کرد. مادر گفت: خدایا! فرزندم را ببخش. مردم باور نکردند، گفتند: تو با مادرت تبانی کردی. گفت: بچّه را بیاورید. بچّه شروع به صحبت کرد که مادرم با فلان چوپان همبستر شد و این عابد بی­گناه است.

پیامبر اکرم(صلوات اللّه وسلامه علیه) در روایتی می­فرمایند: بپرهیزید که هر امری به غیر از واجب را در مقابل امر پدر ومادر قرار دهید ...

برای اولیاء الهی هر امری (غیر از واجب الهی) که روبرو با امر پدر و مادر شود، حرام و گناه است و آن­ها را از مقامات پایین می­اندازد ...

از دیدگاه اولیاء الهی هر کس به جایی رسید به این خاطر بوده که بعد از امر پروردگار، از پدر و مادر اطاعت کرده است و هر کس هم که به جایی رسید امّا سقوط کرد بواسطه این بوده که حرمت پدر و مادر را نگه نداشته و به همین خاطر بیچاره شده است.