آیت‌الله مولوی قندهاری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) را خدا رحمت کند. ایشان به نقل از استاد عظیم‌الشّأنشان، آن مرجع یکّه‌تاز، آیت‌الله العظمی آسیّد ابوالحسن اصفهانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) می­فرمودند: آن کسی که بداند هر جا که هست، خدا با اوست « أنّ اللّه َ معکَ حَیثُ ما کُنتَ »، همه رفتارش الهی می‌شود. نه این‌که خدا را ناظر می­بیند و گناه نمی­کند، این که مرحله نخست است، امّا منظور این است که دیگر همه رفتارش، الهی می­شود. یعنی دیگر وقتی این شخص را نگاه می‌کنی، گویی خدایی می­بینی، وجه‌الله، عین‌الله، اذن‌الله، ید‌الله، لسان‌الله، البته ما این را نمی­فهمیم و شاید بعضی‌ها إن‌قلت هم بیاورند و اشکال بگیرند که نعوذبالله و نستجیربالله شما می­خواهید بحث وحدت و ... انکار کنید؟! نخیر، این حرف‌ها نیست، تا انسان به آن مقام نرسد، نمی­فهمد-