پروردگار عالم بیان می‌فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ»^[1]، شما که در مقابل همه خلقت کریم هستید، امّا بین خودتان، کریم‌تر، «أَکْرَمَکُمْ»  -  این دیگر مربوط به خود شما انسان‌ها است - آن کسی است که درجات تقوا را بالا برود. آن که بالجد متخلّق به اخلاق الهی بشود. آن که برسد به جایی که از اسم گناه متنفّر باشد.

والله من خودم با یکی از اولیاء می‌رفتم، گفت: آقاجان! دیگر از این طرف نرویم، حالم بد می‌شود. من می‌دیدم حال ایشان تغییر می‌کرد، حالت تهوّع ایجاد می‌شد، گفتم: شاید یک مسئله‌ای است که ایشان را ناراحت می‌کند.

بعد که ریختند افراد یک خانه‌ای را که در آن مسیر بود، گرفتند، فهمیدیم چرا حال ایشان بد می‌شد. در آن خانه، یک کسی کثافت‌کاری می‌کرد و خانه تیمی فساد درست کرده بود. ایشان که از آن‌جا رد می‌شد حالش تغییر می‌کرد. من هم رد می‌شدم، همه رد می‌شدند، امّا او چطور می‌فهمید او چه کرده که این‌طور حالش منقلب می‌شد؟ بوی گناه به مشام او می‌رسید که ما متوجّه نمی‌شویم.

این را بارها شنیدید، این بحث بنده نیست، خیلی‌ها بیان کردند. چطور می‌شد آیت‌الله قاضی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، هنوز نامحرم می‌خواست وارد کوچه بشود، چشمان ایشان بسته می‌شد، می‌فهمید که یک نامحرم دارد می‌آید.

چه کرده‌اند که می‌فهمند؟! چه کرده‌اند که اعضا و جوارح در تسلّط روح الهی است؟! این‌ها طاهر می‌شوند، پاک می‌شوند و به آن مقام الهی می‌رسند.

غیر از ایشان هم دیدم که چشمش همین که می‌خواست به نامحرم بیفتد، بسته می‌شد، سر به زیر می‌آمد. بله، انسان می‌تواند به آن مقام برسد. چقدر زیباست، پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) می‌فرمایند: هیچ چیزی را سراغ ندارم از هزار همتای خود بهتر باشد، مگر انسان مؤمن «لا نعلم شیئا خیرا من ألف مثله إلّا الرّجل‏ المؤمن»^[2]. چقدر عالی است.

معرفت‌النفس-12/7/92