پیغمبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)، در ادامه می‌فرمایند: «فَإِذَا أَحَبَ‏ اللَّهُ‏ عَبْداً ابْتَلَاهُ‏ بِعَظِیمِ‏ الْبَلَاءِ» هر موقع خدا بنده‌ای را محبوب بشمرد، او را به بدترین بلا مبتلا می‌کند. «فَمَنْ رَضِیَ فَلَهُ عِنْدَ اللَّهِ الرِّضَا» هر کس خشنودی حضرت حق را  بپذیرد و راضی به رضای حضرت حق شود، خدا هم راضی می‌شود.

شما بارها و بارها این آیه شریفه را که بیان می‌کند: «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعی‏ إِلى‏ رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً»[1] شنیدید. «راضِیَةً مَرْضِیَّةً» یعنی هم او راضی است، هم حضرت حق. «وَ مَنْ سَخِطَ الْبَلَاءَ فَلَهُ عِنْدَ اللَّهِ السَّخَطُ» امّا هر کس صبر نکند، خودش را بدبخت کرده است، در سَخَط خداوند افتاده است.

من این نکته را از حاج شیخ هادی مروی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) شنیدم که آیت‌الله کشمیری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) وقتی به ایران آمدند، در قم، به صورت ظاهر، تنگنای فقری شدیدی داشتند. به امام(اعلی اللّه مقامه الشّریف) این مطلب را گفتند. امام(اعلی اللّه مقامه الشّریف)  فرمودند: برای ایشان خانه بگیرید. آیت‌الله کشمیری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) گفته بودند: نه، من نمی‌خواهم تعلّق به دنیا داشته باشم. بعد به دیگران ایراد گرفته بودند که چرا به امام خبر دادید؟ حتّی ایشان بیان فرموده بودند: می‌خواستید عزّت مرا لگدمال کنید؟ من با کس دیگر معامله کردم.

خیلی مهم است، کسی مشکلات را به عنوان یک راه ترقّی، پیشرفت و تعالی بداند. دیگر دنیا خیلی آسان می‌شود. این تعبیر را، اگر به عنوان یک کد به ذهنمان بدهیم، تمام است: این‌که خدا ما را به سفر آورده است، گفته: یک مدّت عالم ذر بروید، بعد عالم صلب، عالم بطن، عالم دنیا و عالم برزخ، پیش خودم برگردید. شما برای خودم هستید، لله هستید، «وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون‏». اگر کسی با این دید نگاه کند، اصلاً همه چیز برای او شیرین می‌شود. دیگر در سفر، این مطالب هم هست، خدا برای او تعیین کرده و ناراحت نمی‌شود.

صبر – 11/12/86