مرحوم آقای دولابی به نقل از آیت‌الله انصاری همدانی(اعلی اللّه مقامهما الشّریف) آن عارف بزرگوار، فرمودند: خدای متعال از اوّل ماه رجب چشم انتظار دو گروه است. یکی جوان‌ها. عشق خدا جوان­هاست. علاقه عجیبی به جوان دارد. برای همین بهشتش را پر از جوان می‌کند. حداکثر سن در جنّت‌المأوی 35 است، نه 40 و همه به حالت شباب هستند. خدا این‌قدر دوست دارد. چشم انتظار است جوان بیاید تا در ماه رجب بگوید «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» پروردگار عالم می‌گوید: جوان من! خوش آمدی.

آیت‌الله انصاری همدانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرموده بودند: پروردگار عالم در ماه رجب به جوان‌ها عجیب نگاه می‌کند. اگر جوانی تا پانزدهم هنوز نیامده، دائم نگاه می‌کند، یک شبی او را مجلسی می‌برد، جایی می‌کشاند و او را در دام تقوی می‌اندازد. می‌گوید: بنده من! تو را برگرداندم، خودت نیامدی، تو را کشاندم. لذا یک گروه که خدا چشم انتظار آن­هاست، همین جوان‌ها هستند؛ منتها، تهمت‌زننده را قبول نمی‌کند ولو از این گروه، إلّا حلالیّت بطلبد. دومین گروه که ذوالجلال و الاکرام در ماه رجب چشم انتظار آنهاست، آن کسی است که لحظات آخر عمرش  رسیده است، چه جوان چه پیر. یک طوری در ماه رجب می‌خواهد او را پاک کند.

خدا به این دو گروه در ماه رجب عجیب نگاه می‌کند. ماهی که می‌خواهد گناهان را بسوزاند، ماهی که می‌خواهد از همین الآن شیطان را در غل و زنجیر کند. ملّا محسن فیض کاشانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرموده بودند: در عالم مکاشفه دیدم که شیطان نه در ماه مبارک رمضان به غل و زنجیر است که از ماه رجب آن بنده‌ای که توبه می‌کند، شیطان برای او در غل و زنجیر است. یک هاله‌ای می‌آید، اجازه نمی‌دهد شیطان به سمت او بیاید چون بنده در ماه رجب توبه کرده است، در حصن حصین توبه قرار می‌گیرد و شیطان غل و زنجیر می‌شود.

شما اگر بدانید اولیاء الهی وقتی ماه رجب می‌آمد چه حالی داشتند! دیگر شب‌هایشان با شب‌های دیگر فرق می‌کرد، دیگر لحظاتشان یک لحظات عجیبی بود، مجنون بودند، حال آن‌ها یک حال دیگری بود. اولیاء و خصّیصین منقلب بودند. آن­ها  نه از ماه مبارک رمضان بستر را جمع می‌کردند که از ماه رجب‌المرجب خود را تارک بستر می‌کردند.

امّا تهمت‌زننده درک این مطلب برایش میسور نیست. آن‌وقت ماه رجب می‌گذرد، گناه را نشسته، کدام لباس تقوی را بر تن کند؟! معلوم است ماه شعبان‌المعظم هم می‌آید می‌رود، یک‌دفعه چشم باز می‌کند در ماه مبارک رمضان است. برای همین بی‌حوصله می‌شود، می‌گوید: کِی ماه مبارک می‌گذرد؟ کِی این ماه تمام می‌شود؟ در‌حالی‌که اولیاء لحظه‌شماری می‌کردند کِی می‌آید، حالا که آمده دائم گریه زاری می‌کنند، نرو.

جوان های عزیز! خدا این ایّام، چشم انتظار شماست. به دوستانتان بگویید، در کوچه و بازار به جوان‌ها بگویید، پیام خدا را برسانید، این پیام خداست: جوان! برگرد، ماه رجب را برای تو قرار دادم.