گر در بحث مهدویت کار شود، خیلی از مسائل حل می‌شود. در این زمینه خیلی باید کار کرد. ما باید شبانه­ روز در استخدام امام زمان(‌صلوات اللّه علیه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) و فکر مهدوی باشیم...لذا ما باید برای رسیدن به حکومت مهدوی، در مرحله نخست زمینه حکومت مهدوی را با پرورش و گسترش فکر مهدوی در جامعه شیعی ایجاد کنیم.

«وَ أَنْذِرْ عَشیرَتَکَ» یعنی ابتدا باید در خودمان این زمینه را فراهم کنیم و در خود قوم شیعه فکر مهدوی گسترش پیدا کند....چقدر در وجود ما فکر مهدوی رخنه کرده و چقدر تار و پود وجود ما را فکر مهدوی فرا گرفته است؟! ما از این فکر غافلیم و در این زمینه عقب هستیم. هنوز به آن باور نرسیدیم که اسّ و اساس ظهور و کد حقیقی ظهور، نشر فکر مهدوی در جامعه شیعی و مهدوی است.

الآن دوران وجود مقدّس امام زمان(عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) ماست، دوران حضرت صادق القول و الفعل(صلوات اللّه و سلامه علیه) یا حتّی دوران حضرت امام حسن عسگری(صلوات اللّه و سلامه علیه) نیست، الآن متعلّق به امام زمان(عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) ماست، فکر آن حضرت چیست؟ نشر فرهنگ مهدوی چیست؟ ما باید این مباحث را باید بدانیم....

حکومت مهدوی شروع شده، منتها این آغاز است تا وجود مقدّس آقا بیاید. این مقدّمه حکومت مهدوی است. ما متوجّه نیستیم. ظهور با اعلام رسمی‌ مقوله دیگری است.

یک مثال بزنم - در مثال مناقشه نیست - یک پلی را که می‌خواهند افتتاح کنند، بارها از روی آن می‌روند و می‌آیند و در اصل یک هفته­ ای هست که افتتاح شده، امّا بعد از آن یک هفته، می‌آیند و یک روبان را می‌بُرند به این معنا که این پل را تازه افتتاح کردیم.

لذا نباید این­طور باشد که فکر کنیم وقتی امام زمان(عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) بیاید حکومت را از نو شروع می­کنیم. ما باید از الآن آغازگر آن حکومت باشیم. این فکری است که کسی نمی‌داند و هنوز همه منتظرند که آقا بیایند و حکومت را شروع کنند. در صورتی که حکومت شروع شده است. اگر کسی جز این بیان کند، اشتباه است....

ما مدام دعا می‌کنیم و دعای ندبه می‌خوانیم امّا چه دعای ندبه­ ای؟!! ندبه و فغان این است که آقا ما فکر مهدوی را آماده کردیم، حالا ندبه می‌کنیم که پس کجایی؟ مگر نگفتی فکر مهدوی، بیا این فکر مهدوی، مولا بیا، آقا بیا. امّا الآن این فکر مهدوی کجاست؟!

لذا عزیزان این فکر مهدوی را ترویج دهید، روی آن کار کنید. اگر ما واقعاً متوجّه باشیم، باید نعره بزنیم، آه و ناله کنیم، گریه کنیم، فغان کنیم، امّا خبر نداریم که چه خبر است!

 حکومت مهدوی یعنی اطاعت محض، «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ». همین آیاتی که خوانده شد، فکر عصمتیّه و حکومت مهدوی است.