خبرگزاری فارس ـ گروه فرهنگ و هنر ـ حمید محمدی محمدی: رهبر معظم انقلاب، دیروز از سی و دومین نمایشگاه کتاب تهران دیدن کردند تا نظرها به این بازدید، کتاب‌ها و افرادی که ایشان از آن‌ها نام بردند، معطوف شود.

دیدار دیروز رهبر انقلاب از نمایشگاه، بیست و دومین بازدید ایشان از بزرگ‌ترین رویداد حوزه کتاب کشور بود؛ دیداری که مثل دوره‌های گذشته چند ساعت طول کشید و از دل این بازدید، نام شماری از کتاب‌ها بیرون آمد.

حاصل این گشت و دیدها چیست؟ اعلام رضایت‌مندی از وضعیت نشر؟ ابراز خرسندی از عملکرد وزیر و وزارتخانه‌اش، که اگر رهبر از نمایشگاه بازدید نکند، خلافش ثابت شود؟ هر دوی این سؤالات، تقلیل دادن دیدار رهبر از نمایشگاه به ارزش‌گذاری کارنامه‌هاست. این یعنی الآن که قیمت کتاب، حتی تا صفحه‌ای ۲۰۰ تومان و بیش‌تر رسیده و دیگر از باربرهایی که گاری گاری کتاب با خود حمل می‌کردند، خبری نیست، رهبر نباید به نمایشگاه بیاید. نیامدن ایشان یعنی این چه وضعی است که نمی‌توانید قیمت کاغذ را کنترل کنید؟

در روزهایی که کشور، درگیر حوادث و بلایای طبیعی است و تحریم‌های ظالمانه بر اقتصاد کشور سایه انداخته و معیشت مردم را هدف گرفته، رهبری از نمایشگاهی که مردم در آن برای تماشای آخرین محصولات حوزه نشر به مصلی آمده‌اند، دیدن می‌کنند تا چند تا کار مهم انجام دهند.

اول ـ ارزش مطالعه: یادآوری این نکته که در هر وضعیت اقتصادی و اجتماعی، از قدر و منزلت و اهمیت مطالعه و کتابخوانی کاسته نمی‌شود؛ موضوعی که حتی ۵۰ سال قبل هم در سخنانی به آن اشاره کرده‌اند و در سال‌های اخیر حین بازدید از نمایشگاه گفته‌اند: «من گاهی اوقات از این‌که مردم ما کم مطالعه می‌کنند یا اصلاً سبک مطالعه را بلد نیستند، قلبم به فشار می‌آید».

دوم ـ تذکر دادن در میدان: آقا می‌توانستند در دفترشان بنشینند و خطاب به دو وزیر صمت و ارشاد، یادداشت بنویسند که بروید وضعیت کاغذ را اصلاح کنید. دستور به پیگیری را جایی صادر کردند که درددل‌ها و گلایه‌های ناشران را از وضعیت نابسامان کاغذ شنیده بودند و خودشان با سبک سنگین کردن کتاب‌ها و ملاحظه قیمت‌ها این تذکر و دستور را علنی کردند.

سوم ـ کسب اخبار بی‌واسطه از بازار نشر: رهبر انقلاب با پرسش از غرفه‌داران درباره کتاب‌ها و نویسندگانشان، می‌خواستند فارغ از هیاهوی رسانه‌ای و سروصداهایی که برای چهره‌سازی در فضای مجازی صورت می‌گیرد، محبوبیت و مقبولیت آثار و نویسندگان را بدانند. برای همین می‌پرسند کارهای رضا امیرخانی چقدر مورد اقبال مردم است، یکی از آثار شاملو را دست می‌گیرند و ورق می‌زنند، از «دیلماج» و «نامیرا» به عنوان رمان‌های خواندنی اسم می‌برند و ....

چهارم ـ تقویت حافظه حوزه نشر: دیدارهای ایشان همیشه با سراغ‌گیری و احوال‌پرسی از آثار و کسانی توأم می‌شود که اغلب از یاد رفته‌اند یا در کنار نشسته‌اند. این جویا شدن‌ها به فعالان حوزه نشر کمک می‌کند که پیشینه و پیشکسوتان این عرصه را از یاد نبرند.

پنجم ـ نوازش امیدبخش: رهبر انقلاب در بازدیدهایشان از نمایشگاه، خط و مرزی ندارند و در مسیر بازدید به همه ناشران سر می‌زنند، کتاب‌هایشان را دست می‌گیرند و از مؤلفان و مترجمانشان جویا می‌شوند. این رویه نشان می‌دهد که ایشان، بدون آن‌که تقسیم‌بندی‌ها و ملاحظات معمول و خط‌کشی‌های رایج بین ناشران را جدی بگیرند، همه را مورد تفقد امیدبخش خود قرار می‌دهند و برای هر یک، توصیه‌ها و سفارش‌های مخصوص به خودشان را دارند.