بسمه
تعالی
شب اول ماه محرم الحرام 1445_حضرت آیت الله
قرهی(مد ظله العالی)
حسینیه ماه مدینه_1402/4/27
عزاداری قبل از شهادت؟
شب اول ماه محرم
الحرام، ابتدا پاسخ دو سؤال را بیان میکنیم،
بعد بحثی را که راجع به نقش یهود در عاشورا است، ان شاء الله به فضل و کرم الهی
داشته باشیم.
سؤال اول، این است که گاهی در ذهن بعضی به وجود
میآید که چرا شما اول محرم قبل از اینکه ابی عبدالله (علیه السلام) به شهادت برسند
عزاداری می کنید؟ در حالی که در روایات ما در باب مشکی پوشیدن و عزاداری کردن، بیان می
کنند وقتی میت در حال سکرات است مواظب باشید مشکی نپوشید بگذارید راحت جان بدهد،
بعد از آن به عزاداری بپردازید؛ ده روز دیگر شهادت ابی عبدالله است، شما زودتر به
استقبال شهادت میروید یعنی چه؟
به صورت مختصر،
پاسخ این است که میدانید آغاز سال قمری با ماه محرم الحرام است، کما اینکه آغاز
سال شمسی با ماه فروردین است و آغاز سال میلادی، با ماه ژانویه است و هر قوم و ملتی،
آغاز سالش را جشن میگیرد، این یک سنت است و به اصطلاح بیان میشود عید است.
یک نکته این است که ما میخواهیم بیان کنیم سالی که آغازش
به شهادت ابی عبدالله باشد، عید نیست، عزا است!!! چون بنی امیه بخصوص روز تاسوعا و
عاشورا را جشن میگرفتند - حالا این مطلب را که اصلا امیه و بنی امیه که عنوان بنی
امیه بیان میشود؛ فرزندان امیه، این ها چه کسانی بودند و یا این که بعضی میگویند
بنی امیه و بنی العباس نهایتشان به عبدمناف میرسد، آیا صحت تاریخی دارد یا خیر و
... همه را به فضل و کرم الهی با مستندات تاریخی بیان خواهیم کرد که نکتهی بسیار
مهمی است. -
ولی علی ای حال، روز تاسوعا و عاشورا را به خصوص
جشن میگرفتند و حتی عروسی ها و جشن های مفصل را در روز عاشورا قرار میدادند، کما
اینکه در زیارت عاشورا هم می خوانید «یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَ آلُ
مَرْوانَ...» جالب این است که «بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ
عَلَیْهِ»، خیلی عجیب است! مگر مدعی به دین نبودند؟ مگر مدعی به مسلمانی نبودند؟
مگر مدعی نبودند که بالاخره ما مسلمان هستیم؟! اصلاً ما همهی آن مقاماتی که من
الله تبارک و تعالی من ناحیه الله برای حضرات معصومین و ابی عبدالله است کنار
بگذاریم؛ از امامت آن حضرت تا مقام عصمت، همه این ها کنار گذاشته شود؛ اما حداقل این
است که سبط نبی است یا خیر؟ نوه پیامبر عظیم الشان است یا خیر؟ کما اینکه زین
العابدین امام العارفین علی بن الحسین (صلوات الله و سلامه علیه) در آن خطبه معروفی
که در شام قرائت کردند، خطبه سجادیه، در آن جا وقتی صحبت کردند، فرمودند: « أنَا
ابنُ زَمزَمَ وَالصَّفا ، أنَا ابنُ مَکَّةَ ومِنىً ، ... » و گفتند و گفتند و خود
را معرفی کردند، وقتی دیدند اوضاع به هم ریخته و آن ملعون دستور داد، مؤذن اذان
بگوید و مؤذن اذان گفت، به اشهد ان محمد رسول الله رسید، زین العابدین فرمودند: مؤذن
ساکت شو! و به یزید خطاب کردند که اشهد بالله، قسم به خدا، آیا رسول اللّه که اسمش
را آورد، جد من است یا جد تو؟ و آنجا مطلب رو تبیین می فرمایند.
پس از همه این ها
بگذریم، حداقل امام حسین(صلوات الله و سلامه علیه) نوه پیامبر بود، چطور شد که «یَوْمٌ
فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَ آلُ مَرْوانَ» آن هم «بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ
صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ»؟! روز شادی؟! کما اینکه مفتی اعظم وهابیت، چند سال پیش،
عروسی پسرش را روز عاشورا گرفت و روزنامه ها و عکاسان عکس را چاپ کردند.
لذا ما می خواهیم
با این عزاداری، برعکس آنها بگوییم سالی که با شهادت ابی عبدالله شروع شود، عزا
است.
چرا عاشورا فراموش نشد؟
دومین مطلبی که
در پاسخ میگوییم اهمیت قضیه است؛ یعنی گاهی چیزی را جلوتر انجام دادن، نشان دهنده
اهمیت آن موضوع است.
امام، روز عاشورا
به شهادت رسیده است، بله همان موقع هم باید شروع به عزاداری کنیم، کما اینکه برای
حضرات معصومین دیگر هم همین کار را انجام میدهیم. مثلاً آیا ما برای ثامن الحجج،
قبله ایران، آقا علی بن موسی الرضا (صلوات الله و سلامه علیه)، ده روز زودتر عزاداری
را شروع میکنیم؟ یا مثلا راجع به شهادت موسی بن جعفر، باب الحوائج (صلوات الله و
سلامه علیه) یا حضرت صادق القول و الفعل، امام جعفر صادق (صلوات الله و سلامه علیه)،
زودتر عزاداری میکنیم یا دهگی می گیریم؟ خیر.
پس اهمیت این
موضوع است؛ چه اهمیتی؟ اهمیت این موضوع که اگر عزاداری نبود - که اول عزاداری را
خود اهل بیت شروع کردند، زین العابدین در شام و حتی میشود گفت در کوفه، آن مطلبی
که زین العابدین و زینب کبری علیها السلام بیان فرمودند، که گریه کنید تا روز قیامت،
زاری بکنید ناله بکنید - و اگر عزاداری را از روز نخست نمیگرفتند، مثل قضیه غدیر،
محرم فراموش می شد.
غدیری که در آن
قضیه غدیر خم، این همه جمعیت بودند، آن جمعیتی که پیامبر فرمودند: هر که رفته
برگردد، سه روز قبل این را بیان فرمودند، یعنی پانزدهم تا هجدهم که همه جمع شدند، بعد
هجدهم هم سه روز در آنجا ماندند و طبق مستندات اهل جماعت – که روز عید غدیر از
کتاب های اهل جماعت برایتان بیان کردیم - حتی پیامبر فرمودند: سه روز جشن بگیرید، سه
روز اعلان جشن شد، ولی در تاریخ گم شد. کما اینکه معاویه ملعون آنجا را تخریب کرد و
آن قضیه اصلا از بین رفته است ولی مکان سقیفه را آنهایی که رفتند مدینه میدانند چطور
درست کردند!
این قضیه غدیر در
تاریخ فراموش شد، با اینکه اینقدر روایات در کتب اهل جماعت راجع به غدیر است. کما
اینکه همین کتاب الغدیر علامه امینی یعنی کتاب اهل جماعت؛ ایشان هر چه بوده، همه
مستندات را از کتب اهل جماعت جمع آوری کرده است ولی با این همه روایات از بین رفت.
کسانی هم که گاهی می شنیدند یا میخواندند از این باب که «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ
فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ» مولا یعنی دوستی!! از این تعابیری که بعضی از خود علمای
اهل جماعت گفتند غلط است و مولا همان مولاست ولی باز فراموش شد؛ اما عاشورا فراموش
نشد. آن هم کجا؟ در صحرا، یک وادی برهوت، کسی نبود، حالا نبینید که شهر شده، یک
صحرای برهوت، چیزی نبود، بله یکی دوتا قبیله بودند، اما آنها هم آن طرف شط بودند،
بنی اسد بودند و یکی دوتا دیگر، آن هم تازه یکی از آنها حالت مهاجر داشتند، مثل
عشایر ما، حالت عشیره ای بودند از اینجا به جاهای دیگر می رفتند، ولی بناست این قضیه
فراموش نشود.
همین عزاداری
باعث شد. دکتر ژوزف فرانسوی، آن مورخ و فیلسوف غربی میگوید: زرنگی شیعه همین است،
صورت ظاهر علم عزاست، اما در حقیقت تبیین معارف اهل بیت است و نگذاشتن فراموش شدن
شهادت حسین بن علی. می گوید: کسی که عزادار است معمولا یک جا می نشیند، خموده است
و زانوی غم بغل میگیرد، ولی اینها تاسوعا و عاشورا که میشود، بیرون میریزند، این
دستهجات - که بعضی ها می خواستند کمرنگ شود، فکر میکردند دسته ها نباید بیرون
بروند، اتفاقا باید بیرون بروند- یک مورخ و فیلسوف غربی، دکتر ژوزف فرانسوی بیان میکند
که این ها عزادار نیستند به اسم عزا بیرون میریزند، عالم بگوید چه خبر است؟ هر کسی
وارد کشورشان بشود نگاه می کند اینجا سیاهی زدند آنجا سیاهی زدند، چه شده؟
پادشاهشان از دنیا رفته؟ رهبرتان از دنیا رفته؟ یک مرجعتان از دنیا رفته؟ چه کسی
از دنیا رفته همه جا سیاه!
اهمیت مشکی پوشیدن
لذا عزیزان! این
سیاهی ها را کم ندانید. سیاهی ها را درب خانه ها بزنید، سیاهی بپوشید.
به آیت الله
العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (اعلی الله مقامه الشریف) فرمودند: آقا! نماز خواندن
با مشکی کراهت دارد، میشود ما مشکی بپوشیم و برای نماز عوض کنیم؟ آقا فرمودند:
مشکی برای امام حسین در نماز نه تنها کراهت ندارد، بلکه نماز خواندن با آن مستحب
است! دقت کنید، نمیگویند کراهت ندارد، تمام شد. میگوید نه تنها کراهت ندارد بلکه
مستحب است با همین پیراهن عزای اباعبدالله نماز بخوانیم.
دکتر ژوزف فرانسوی
میگوید: وقتی می بینند، می گویند چه شده این همه عزاداری می کنید؟ این همه مشکی
زدید؟ همه جای شهر سیاه پوش است، کسی از دنیا رفته؟ حسین بن علی کیست؟ ۱۴۰۰ سال پیش
از دنیا رفته، مگر چه کسی است؟ آن وقت میرود دنبال اینکه ببیند ابی عبدالله کیست؛
میگوید این زرنگی شیعه است.
لذا این مشکی ها و سیاهی ها عَلَم است، اینها
پرچم است، این ها تظاهر است، گاهی این تظاهرها نه تنها ریا نیست بلکه ثواب است،
حالا بگذریم که بعضی ها بخاطر همین مشکی ها، همین بیرق و پرچم سیاه زدن به درب
خانه ها، حاجت گرفتند.
نذر می کنند
دوماه محرم و صفر را مشکی بپوشند، خیلی مهم است. حتی همین دوماه، گاهی سوال میشود،
که چرا دوماه؟ خاطر شریفتان هست که چرا امام راحل عظیم الشان اعلی الله مقامه الشریف
و سلام الله علیه بیان فرموند: که این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته
است؟ چون بعضی اول انقلاب می گفتند آقا ولش کن. خود امام با اینکه منع پزشکی داشتند
روز تاسوعا و عاشورا در حسینیه جماران میآمدند، مردم هم می آمدند برای ابی
عبدالله عزاداری میکردند. این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است پس
مسئله این است.
لذا پاسخ سؤال به
صورت خلاصه این شد که یک، آغاز سال نو به محرم است و ما با عزاداری میگوییم آغاز
سالی که با شهادت اباعبدالله است، سال نویی و جشن نداریم.
دوم این که نگذاشتند
قضیه عاشورا در تاریخ فراموش بشود. عاشورا در یک صحرایی بود، اما غدیر که آن جمعیت
مسلمین جمع شدند در حج الوداع و هر کدام دارند پخش میشوند به سمت محله های خودشان
به فراموشی سپرده شد، اما عاشورا به فراموشی سپرده نشد ، طوری که حتی اینها یکی از
چیزهایی که ناراحتند همین است.
آیا شیعیان ابی عبدالله حضرت را شهید کردند؟
از اینجا به بعد،
اصل بحث ما راجع به نفوذ یهود در عاشورا - که بنده یک کتابی هم قبلا به نام یهود
شناسی چاپ کردم و بدانید واقعا یهود چه کرده است – شروع میشود.
سوال دوم که گاهی
در ذهن ها به وجود میآید و گاهی به عنوان شبهه مطرح می شود، این است که آقا این
ها شیعیان خود ابی عبدالله (صلوات الله وسلامه علیه) بودند که خودشان دعوت کردند،
خودشان هم حضرت را به شهادت رساندند.
آیا واقعا همین
است؟ بیایید اول بررسی کنیم چه کسانی بودند، بعد ببینیم که این آل هایی که در زیارت
عاشورا هم می آید، بنی امیه، آل ابی سفیان، کجایی بودند؟ که بودند؟ با مستندات تاریخی
که بنده نام کتاب ها را هم به شما عرض می کنم و یک بحث علمی و تاریخی بیان می کنیم
نه یک بحث احساسی محض که اتفاقا اگر انسان این ها را بداند، آنموقع است که وقتی بیان
شود: السلام علیک یا ابا عبدالله، مظلومیت ابی عبدالله معلوم میشود؛ فقط به یک
سلام، حال انسان عوض میشود، وضعش متغیر میشود، اشکش جاری میشود، که اگر خوب
بشناسیم معرفت پیدا بکنیم تمام است.
آیا این ها شیعیان
ابی عبدالله بودند که وقتی دعوت کردند حضرت را به شهادت رساندند؟ با مستندات اهل
جماعت این مطلب را پیگیری کنیم، ببینیم که واقعا این ها چه کسانی بودند، قاتلین اینها
و شهدا چه مذهبی داشتند؟ شیعه بودند یا خیر؟
یک مطلبی را بعضی از وهابیون بیان میکنند، که این
را مثل شریح قاضی متاسفانه انداخت که «ان یزید قتل الحسین بسیف جده» یزید، حسین را
با شمشیر جدش کشته، این یعنی چه؟
شنیدید میگویند:
خارجی، خارجی نه به این معنا که این ها برای یک کشور دیگر بودند، یعنی مثل خوارج
که خارج از دین میشوند، منظور از خارجی که شنیدید، در شام گفتند خارجی ها را
دارند میآورند، این ها می دانستند که اینها مسلمان هستند ولی گفته بودند مسلمان
هایی که بر خلیفه یزید شوریده اند. چون بعضی ها وقتی بحت خارجی میشود تصورشان چیز
دیگری است؛ در شعرها هم گاهی من دیده ام که بعضی مادحین میگویند یزید اینهایی که
میگفتی، خارجی نیستند این ها از خود مسلمان ها هستند! خیر، مثل ما که میگوییم
خوارج کسانی هستند که از قضیه بیعت با امیر المومنین خارج شدند، این ها هم عنوان
خارجی میگویند، منظورشان این است؛ میگویند چون خروج کرد به تعبیر خودشان به امیرالمومنین،
امیرالفاسقین یزید بن معاویه لعنت الله علیهما این به سیف جدش کشته شد هر کسی میخواهد
مخالفت بکند باید کشته شود.
ببینیم آیا واقعا همین است که می گویند؟ اینها
شیعیان بودند که دعوت کردند؟
اولین مطلب این
است که خود ابی عبدالله (صلوات الله و سلامه علیه) در روز عاشورا وقتی در مقابل
سپاه یزید قرار گرفتند و این ها هلهله میکردند، حضرت فرمودند: آرام باشید می خواهم
صحبت کنم، ولی هلهله کردند تا اینکه حضرت چنان بلند صدا زد که به اذن الله این ها یک
مقداری وحشت کردند و ساکت شدند. فرمودند: وای بر شما! ای شیعیان آل اباسفیان، اگر
دین ندارید و از معاد نمیترسید و خوف ندارید، در این دنیا آزاده باشید! گوش بدهید!
حر باشید. شما میگویید ما عرب هستیم.
دیدید بعضی ها به
یک چیزهایی می نازند. مثلاً به عرب بودنشان... . تمام بشر بنی آدمند، همه ما آدمیم
و پروردگار عالم بیان فرمودند که هیچ کس بر هیچ کسی برتری ندارد مگر با تقوا ترینتان.
وقتی درون قبر می گذارند، عزیز دلم! بد نیست در این تامل کنید، درون قبر که می گذارند
نسب و حسب و قبیله و فامیل هیچ کدام را نمی گویند،« اسمع! افهم! مثل من بیچاره یا
روح الله ابن محمد علی» دیگر بالاتر از امام عظیم الشأنمان امام العارفین اعلی
الله مقامه الشریف نداشتیم، نگفتند: اسمع افهم یا قائد الصورة الإسلامیة و... اسمع افهم یا روح الله
ابن مصطفی، تمام. همه چیز برای دنیا بود تازه به قول بعضی از عرفای عظیم الشأن اسم
پدر را که میگویند بخاطر این است که بگویند این حلال زاده است، پدرش معلوم است و الّا
شاید اسم پدر را هم نمیگفتند، دیگر فامیلی نمی گویند، آقا نمیگویند، مهندس نمیگویند،
دکتر نمیگویند، آیت الله نمیگویند، مرجع تقلید نمیگویند، پروفسور نمیگویند ، هیچ. اسمع افهم یا فلان بن فلان، خانم باشد اسمعی افهمی یا فلان بنت
فلان؛ اسمش را میآورند.
حضرت میفرمایند :حالا
که شما می نازید، بروید به حسب و نسب خودتان که عرب هستید بازگردید ببینید چه خبر
است؟ یعنی حضرت میخواهند بفرمایند شما عرب هم حتی نیستید، برای مکان دیگری هستید که
ان شاء الله در جلسات بعد اشاره خواهم کرد.
جالب است خودشان
در تاریخ کامل ابن اثیر جلد چهارم و در کتاب ینابیع المودّه آورده اند حضرت در یکی
از خطبه هایش فرمود: اصلا شما برای چه می خواهید من را بکشید؟ خودتان هم می دانید؟
حضرت می خواهد اتمام حجّت کند. - این ها را خودشان نوشتند، صاحب کتاب ینابیع
المودّه، حنفی مذهب است و صاحب کتاب کامل ابن اثیر، مالکی مذهب است؛ یعنی از کتب
خود اهل جماعت بیان می کنم،- گفتند: انما نقاتلک بُغضاً لابیک، ما با تو مقاتله می
کنیم، می جنگیم بخاطر بغض به امیرالمومنین (علیه السلام)!!
حالا باید بررسی
بشود چرا بغضاً لابیک؟ چه چیزی بوده؟ چرا بغض به امیرالمومنین دارند؟ چه کسی بغض
به امیرالمومنین داشته؟ آیا مسلمان ها بغض به امیرالمومنین داشتند ؟ یا نه یک جریان
دیگری بود؟ حتی آنهایی که امیرالمومنین را خیلی قبول نداشتند، آیا آنها واقعا بغض
به امیرالمومنین داشتند؟ یا نه! بعد از او دیگر گفتند خلیفه همین معاویه است ، چون
حَکَم که به وجود آمد دیگر معاویه شد، بعد از معاویه هم که یزید است، آیا آنها
مقاتله کردند با ابی عبدالله (ع) ؟ یا نه این یک پیام دارد! کسانی دیگر هستند جریان دیگری هست؟ همان
جریان یهودی که ما می خواهیم اشاره کنیم.
یا مثلا در کتاب
البدایة و النهایة جلد هشت و کامل ابن اثیر، می گوید: وقتی که اینها حمله می کردند
ابی عبد الله (صلوات الله و سلامه علیه) صحبت می کرد و جالب است، حضرت میفرمودند:
«بشّرکم بالجنة بالتّوبه» بهشت را به شما بشارت می دهم به توبه؛ یعنی برگردید، این
کار را با من نکنید به بهشت می روید، بعد این ها چه می گفتند؟ «یا حسین ابشر
بالنّار» بشارت باد بر تو به جهنم. چه کسانی بودند اینطور گستاخ بیان میکردند؟ اصلا
شما تمام مقامات ابی عبدالله(صلوات الله و سلامه علیه) را کنار بگذار، ابی عبدالله(صلوات
الله و سلامه علیه) به زعم آنها امام نیست، معصوم نیست، ولی این را که همه می دانند
که ابی عبدالله الحسین (صلوات الله و سلامه علیه)، سبط الرسول است ، نوه ی پیامبر
هست، پسر دختر پیامبر هست، این را که دیگر همه می دانند، پس چرا اینطور می گویند، یا
حسین ابشر بالنّار؟
یا این که نعوذ
بالله امام حسین(صلوات الله و سلامه علیه) دارد بیان می کند می دانید من که هستم؟
پسر که هستم؟ می دانید بهشت دست ما است؟ می دانید که دنیا و آخرت در دست ما هست؟
وقتی حضرت اینطور بیان می کنند، ببینید چه می گویند: «یا حسین! یا کذّاب! (نعوذ
بالله) ابن الکذّاب!» می شود کسی بداند ابی عبدالله (صلوات الله و سلامه علیه) نوه
ی پیامبر است، پسر دختر رسول الله است، بعد اینطور بیان کند!! عرض کردم من دارم از
روی کتاب های خودشان آدرس می دهم، نعوذ بالله نستجیر بالله، پناه به ذات حضرت حق، اما
چه کار کنیم مجبوریم تاریخ را بگوییم دیگر. داریم تاریخ را بررسی می کنیم، مجبوریم
بیان کنیم، لعنت الله علیهم اجمعین، چه گفتند: «یا حسین! یا کذّاب! (نعوذ بالله)
ابن الکذّاب!» این چه جریانی است که در روز عاشورا به این راحتی تبیین می کنند؟
پس اوّلاً معلوم هست اینها شیعه نیستند، شیعه ابی
عبدالله(صلوات الله و سلامه علیه) نیستند؛
چون خطابی که حضرت کرد، این بود که فرمود: «ویحکم یا شیعه آل ابی سفیان اِن لم یکن
لکم دینٌ و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احراراً فی دنیاکم هذه و ارجعوا الی
احسابکم اذ کنتم اعرابا»، پس معلوم است این ها شیعه نیستند، ثانیا از مطالبی که
خود این ها دارند بیان می کنند معلوم هست، مگر می شود کسی شیعه کسی باشد بعد بیاید
... ، ابداً! شیعه که هیچ، شیعه یعنی کسی که پیرو حقیقی است، محب هم هیچ موقع این
کار را نمی کند. محب مثلا نعوذ بالله به ابی عبد الله(صلوات الله و سلامه علیه) می
گوید که ابشر بالنّار؟ یا می گوید یا کذّاب ابن الکذّاب؟ چنین چیزی می گوید؟ یا
محب می گوید: انما نقاتلک لبغضاً لابیک ؟ محب اینطور می گوید؟ چه برسد به اینکه شیعه
باشد!
مطالب دیگری بیان
کنم که خیلی جالب است، یکی از همین اهل جماعت جواب داده. ابن ابی الحدید معتزلی در
شرح نهج البلاغه می گوید: یقیناً! کسانی که در روز عاشورا با حسین ابن علی(صلوات
الله و سلامه علیه) جنگیدند، جز اراذل و اوباش و اهل دنیا و جز کسانی که در سینه
هاشان بغض علی ابن ابی طالب(صلوات الله و سلامه علیه) را داشتند نبودند، مثال می
زند، می گوید: یک عده آمدند که با ابی عبد الله(صلوات الله و سلامه علیه) و در کنار
ایشان باشند، اسم می برد و می گوید: مثلا یک عده از کسانی که با ابی عبدالله(صلوات
الله و سلامه علیه) آمدند، قطبةِ ابن عون و گروه او از شهر بصره بودند، ولی ابن
زیاد جلویشان را گرفت، نگذاشت و حتی تهدید کرد. آن ها جنگیدند بعضی هایشان کشته
شدند.
ایشان باز بیان می
کند که کسانی که به ابی عبدالله(صلوات الله و سلامه علیه) جسارت کردند، قوم هایی
بودند که وقتی امیرالمومنین(صلوات الله و سلامه علیه) در کوفه بود، به علی ابن ابی
طالب(صلوات الله و سلامه علیه) همیشه اهانت وجسارت می کردند و همان هایی بودند که
باعث شدند که حکومت علی(صلوات الله و سلامه علیه) از بین برود، بعد نام می برد: از
جمله ی این ها، شمر ابن ذی الجوشن، قیس ابن اشعث، عمر ابن حجاج زبیدی، عبدالله ابن
زهیر عضدی، عروه ابن قیس احمسی، شبث ابن ربعی، عبد الرحمن ابن ابی سیره جعفی، حصین
ابن نمیر، حجار ابن ابجر، بحیر ابن کعب ابن عبیدالله تیمی ، ورعة ابن شیک تمیمی،
صالح ابن وهب، خولی ابن یزید ابن اصبحی... می گوید که این ها کسانی بودند که در صف
بندی جلو آمدند، می گوید معلوم است این ها شیعه امام حسین(صلوات الله و سلامه علیه)
نیستند. چه کسی این ها را بیان می کند، بازهم عرض کردم از ما نیست! ابن ابی الحدید
معتزلی دارد بیان می کند.
در تاریخ طبری- ما
دوتا تاریخ طبری داریم، یک تاریخ طبری داریم برای شیعه است، یک تاریخ طبری داریم برای
اهل تسنن است - در تاریخ طبری اهل تسنن که همان اهل جماعت است و در تاریخ طبری
شیعه، در هر دو آمده که صف بندی در کربلا نشانه این است که چه کسانی مقابل ابی
عبدالله قرار داشتند.
آیا شیعیان کوفه به ابی عبدالله نامه نوشتند؟
پس اولاً اجمالا معلوم
شد که شیعیان خود ابی عبد الله نبودند، آن هایی که می گویند: نامه نوشتند و یک عده بی وفا و کوفیان بی
وفا و...، خیر اینطور نبوده، واقعا آنها نبودند. ضمن اینکه درکتب تاریخ از جمله
النصایح الکافیه و همچنین السیر اعلام و بلا جلد سه و تاریخ کامل ابن اثیر جلد دو
و لسان المیزان ابن حجر جلد دوم آمده که اصلا بیشتر جمعیت کوفه ضد امیرالمومنین
بودند. از پانزده هزار تا بیست هزار نفری که آن زمان تقریبا گفتند جمعیت کوفه بوده،
در همین کتب تاریخی اهل جماعت بیان شده، قریب به شاید هزار الی دو هزار نفرشان شیعیان
علی ابن ابی طالب(صلوات الله و سلامه علیه) بودند، اکثرا مخالفین بودند، شیعیان آل
ابی سفیان بودند. اصلا کوفه اینطور نیست که شما تصور می کنید.
عجب! ما که تا
حالا فکر می کردیم شیعیان دعوت کردند کوفه و کوفه همه آماده بودند. می گوید: نخیر
آماده نبودند، پانزده هزار نفر الی بیست هزار نفر در کوفه هستند، هزار الی دو هزار
نفرشان شیعه هستند، مابقی شیعه اند، اما شیعه های آل ابی سفیان. پس معلوم شد چه
کسانی جنگیدند.
السلام علیک یا
اباعبدالله! حسین جان!
باز در کتب خود
اهل جماعت است، گفتند یک روز پیامبر ابی عبدالله(صلوات الله و سلامه علیه) را روی
زانو نشانده بود، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هذا ابنی حسین، انی
احبه» من دوستش دارم، بعد فرمودند که یک کودکی دم در مسجد هست، او را بیاورید، می خواهم
به او هدیه ای بدهم. «لانه یحب ولدی الحسین» چون او فرزندم حسین را دوست دارد، چه
شده؟ «لانی رایت انّه یرفع التراب من تحت اقدامه و یذر علی وجهه و اخبرنی جبرئیل
انه یکون من انصاره فی وقعه الکربلا».
بعد سوال کردند:
واقعه کربلا چیست؟ فرمود: آن واقعه کربلا واقعه ای است که (لا اله الا الله ) سر
حسینم رو جدا می کنند در حالی که «فردا واحدا» و سر او را از قفا جدا می کنند، می
نویسد : تمام اهل مسجد گریه کردند و همه آمدند دست کشیدند به حسین فاطمه(صلوات
الله و سلامه علیه) و مدام می گفتند نعوذ بالله پناه می بریم به خدا که «نحن من
قاتلین الحسین» که ما از قاتلین حسین(صلوات الله و سلامه علیه) باشیم.
لینک کانال یاوران امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
در پیام رسان ایتا:
https://eitaa.com/emammahdy81