پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی (عج) www.emammahdy.com
«مُحَاسِبِینَ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَعَیِّبِینَ لَهَا» از نفسهای خودشان مدام حساب میکشند و هیچ موقع هم راضی نیستند و تازه نفسشان را سرزنش هم میکنند.
وقتی انسان به آن علم میرسد، دیگر وقتی با سوادهای ظاهری مواجه میشود، هم سینهاش تنگ میشود و میخواهد بگوید اینها به درد نمیخورد و هم نمیتواند بگوید
رسول ترک از توبه هر چه بزرگان و علما گفتند عمل می کرد و جبران مافاتش این بود که تا کوچکترین چیزی می شنید سریع می رفت و عمل می کرد لذا به واسطه عملش نام او به عنوان خادم الحسین (علیه الصلوه و السلام ) ثبت شده
پس پروردگار عالم به آنهایی که در کار خیر عجله میکنند، طول عمر میدهد؛ در صورتی که اینها به دنبال طول عمر نبودند
پروردگار عالم اگر خیر بنده‌ای را بخواهد، همین بس که ولو به لحظه‌ای او را به حال خود وانمی‌گذارد
«الصَّلَاةُ مِعْرَاجُ المُؤْمِنِ»عروج در سجده است، معلوم میشود همه صلاه یک طرف و سجده هم یک طرف است!
آنچه که خوبی است، مِن ناحیه الله تبارک و تعالی برای من دارد می‌آید و لطف خداست و اگر بدی است از نفس دون من است
مقرّب‌ترین انسان به خود پروردگار عالم و آقاجانمان، حضرت حجّت‌بن‌الحسن‌المهدی(صلوات اللّه و سلامه علیه)، آن کسانی هستند که در کار خیر شتاب میکنند.
پروردگار عالم طوری است که بعضی از مطالب فقط و فقط مختصّ به اوست و ما نمیفهمیم، از جمله تکبّر متعلّق به خود اوست
در باب تشخیص هویّت انسان به دست خودش، همین بس که انسان خود میفهمد کجای عملش برای خداست، کجا برای خدا نیست،
اینطور نیست که من و شما فکر کنیم همین که اراده کردیم دیگر بنده خدا شویم و پروردگار عالم را عبادت کنیم؛ آن ملعون ما را راحت میگذارد وبنده میشویم