پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی (عج) www.emammahdy.com
خدا را شاکر هستیم که عنایت فرمود مجدّد بر سر این بحث بسیار عالی و حیاتی بنشینیم. گرچه مع‌الأسف هنوز ما محبّین اهمیّت این بحث را درک نکردهایم و بحث مهدویت با این نوع نگرشی که عرض می‌کنیم، هنوز تبیین نشده است.
مولیالموالی(علیه الصّلوة و السّلام) فرمودند: «سَهَرُ الْعُیُونِ بِذِکْرِ اللَّهِ خُلْصَانُ الْعَارِفِینَ وَ حُلْوَانُ الْمُقَرَّبِینَ»[1]، شب‌زنده‌داری کردن به ذکر پروردگار عالم دو خصلت دارد:
همان‌طور که در جلسه قبل عرض کردیم، تقسیم‌بندی‌های بحث عقل بین مادیّون، مختلف است. گاهی بین کسانی که مدّعی شناخت عقل هستند، از نظر تعریف عقل اختلاف نظر وجود دارد.
پروردگار عالم را شاکریم که مرحمت کرد، تا به نام نامی آقا با مباحث مهدویت مجدّداً دور هم جمع شویم که جدّاً جای شکر دارد، «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ».
در باب عصمت امامت، اگر بخواهیم دلیل عصمت را از ناحیه دیگری بیان کنیم، این است که امامت، شالوده اسلام است.
عامل اصلی انحراف آیاتی از قرآن کریم و مجید الهی، دلالتی بسیار واضح بر عصمت انبیاء و مخصوصاً معصومین(علیهم صلوات المصلّین) دارند. کسی که معصوم نیست؛
بحث ما راجع به عصمت هادیان الهی است. طبعاً شاخصه کسی که می‌خواهد دیگران را هدایت کند، این است که خود مصون از همه خطاها باشد. آیاتی در مورد عصمت نبیّ مکرّم(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) بیان شد که پروردگار عالم بالصّراحه فرمود:
پروردگار عالم می‌فرماید: «وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ یُضِلُّوکَ وَ ما یُضِلُّونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَضُرُّونَکَ مِنْ شَیْءٍ وَ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَ کانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظیماً»[1] اگر فضل و رحمت خدا شامل حال تو نمی‌شد، طبعاً طایفهای از منافقین اهتمام نموده بودند که تو را گمراه کنند، یعنی در فکر و تشخیص تو نفوذ کنند و عامل گمراهی تو شوند.
هادی معصوم بحث در مورد عصمت انبیاء و ائمّه(علیهم صلوات المصلّین)، مقدّمه بحث مهدویت محسوب میشود. در بحث مهدویت، ملاک اوّل این است: امام که هادی خلق است، طبعاً مبشّر و پیشوا برای دین، هادی دین و پیشوای مردم به سمت پروردگار عالم در راه دین است.
بیان شد در مورد عصمت پیامبران و امامان، بین اهل جماعت و شیعه اختلاف است. گرچه گاهی خود اهل جماعت هم در روایات خود، عصمت حضرات معصومین(علیهم صلوات المصلّین) را اعلام کردند.