پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی (عج) www.emammahdy.com
چیزی سریعتر از مداومت بر حجّ ندیدم که هم فقر را میزداید و هم توانگری میآورد
آن هروله و مطالب در آن حالت، انسان را خاضع و خاشع میکند و اجازه طغیاندهی نمیدهد.
«حاء» حج، حقطلبی و حقخواهی است و «جیم» آن جهاد با نفس است.
حتّی فقرا هم میتوانند به حجّ بروند.
حج، برای ما حلم و بردباری عجیبی میآورد،
پروردگارعالم بیت را قرار داد که بشر به جای بت‌پرستی، خداپرست باشد.
میفرمایند: علّت این که بیت در وسط زمین قرار گرفته است، این است که آن‌جا موضعی است که زمین از زیر آب بیرون آمد «مِنْ تَحْتِهِ دُحِیَتِ الْأَرْضُ» و همه بادها از زیر رکن شامی است.
علّت وجوب یک بار حجّ در مدّت عمر انسان این است که پروردگارعالم در همه واجبات و فرایض، ملاحظه بشر را کرده، آن هم ملاحظه کم قدرتترین مکلّفین را
اصل این است که وقتی هر کسی به کشور خود برگشت، بداند که باید با یهود و نصاری دوست نشود «لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِیاءَ»[1].
عمل سالم این است که فقط تو بدانی و خدا. اصلاً مخلصین عالم برای این به اخلاص رسیدهاند که به یک مقام معرفتی بالا و به عقل رسیدهاند.
امید حقیقی این است که تو کارت را انجام دهی و بگویی اگر این کار یک جایی لنگی داشت که من مقصّر نبودم، از روی جهل و نادانی و اشتباه کاریام بود، معصوم می‌آید و به قول معروف آن را صافکاری میکند، درست میکند و می‌رود.