پایگاه اطلاع رسانی یاوران امام مهدی (عج) www.emammahdy.com
ترازوی عدالت پروردگار عالم فردای قیامت براساس اعمال و افعال خود انسان‌هاست و به غیر از آن، هیچ مطلب دیگری در عالم نیست که فردای قیامت عامل سبک و سنگینی برای ترازوی عدل ذوالجلال و الاکرام گردد. لذا همه حسنات و همه سیّئات، خود عامل برقراری ترازوی عدالت در آن‌جا می‌گردد.
آنها که در خیر و خوبی قرار می‌گیرند، همه امورشان را به خدا سپردند. علّت العلل خیر بودن و خیر شدنشان هم همین است که به جز پروردگار عالم، رضایت کسی ملاک کارشان نیست و برای آنها فقط و فقط این مطرح است که ذوالجلال و الاکرام از آنها راضی باشد.
محضر وجود پیامبر اکرم، خاتم رسل، محمّد مصطفی(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) رسیدند، عرضه داشتند: یا رسول الله! چه کنیم مشمول کسانی گردیم که عاقبت به خیر می‌گردند؟
اوج درخواستهای اولیاء خدا و خصّیصین حضرت حقّ از پروردگار عالم، رضای حضرت حقّ است؛ این که ذوالجلال و الاکرام، حضرت حقّ، از آنها راضی باشد. لذا خود آنها هم در همین مقام هستند؛ یعنی راضیاند به رضای ذوالجلال و الاکرام که این بهترین خوبی در عالم است.
بشر در دنیا، در این عالم امتحان، دائم به مسائل خیر و شرّ پیچیده شده است و تمام آنها را فردای قیامت در مقابل دارد. امّا همه‌ی خیر و شرّ به ید خود انسان است؛ چون در عالم به عنوان عالم اختیار، انسان‌ها مختارند آنچه که می‌خواهند انجام بدهند.
عرض کردیم از نشانههای عقل و جنود عقل، خیرخواهی و بودن در خیر است. دوری از شرّ، نشانه عقل سلیم است. آن که وجودش خیر شود، کلام و افعالش، همه خیر باشد؛ برای دیگران خیر بخواهد و وجود خودش هم برای دیگران خیر باشد؛ نشانه این است که عقل سلیم دارد.
آنچه که عامل شده است خوبان عالم در خوبی از دیگران سبقه بگیرند، این است که حال آنها، حال خشیت الهی است. هر که خدا را بیشتر شناخت و حال خشیت او بیشتر شد، طبعاً اعمال نیک و خوب او بیشتر می‌شود.
جلسه گذشته، جنود عقل، جنود جهل و آن روایت شریفه را عرض کردیم. بیان شد اوّل مطلبی که عقلای عالم دارند این است که اهل خیر هستند. پروردگار عالم می‌فرماید: «یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ»[1] روزی که هر کسی کارهای خوب و کارهای بد خود را در برابر خودش حاضر می‌بیند.
آنچه که اولیاء خدا، حضرات معصومین(علیهم صلوات المصلّین) و خصّیصین بیان می‌فرمایند، این است که خود اخلاق نشانه عقل سلیم انسانی است و متخلّقین به اخلاق الهی در حقیقت عاقل‌ترین انسان‌ها هستند.
پروردگار عالم باب تقوا را در ماه ضیافتش قرار داد. آنها که می‌خواهند متخلّق به اخلاق الهی شوند و تزکیه را به عنوان تنها راه رسیدن به خلافت اللهی؛ خلیفه پروردگار عالم شدن می‌دانند و این رسیدن به خلافت اللهی باید حتماً علم و رحمت الهی را در برداشته باشد
تمامی مباحث اخلاق مثل حلقههای زنجیری هستند که به هم متّصلند؛ گرچه صورت ظاهر، هر بحث مجزّاست، امّا درحقیقت تمامی این مباحث به یک نوع به هم گره خوردهاند. مثل این که اخلاص طبعاً به بحث ریا گره خورده است و اینها همه زنجیروار به هم متّصلند.